Pazartesi, Kasım 11, 2019

Yazamıyorum

Düştüm. Kalkamıyorum.

Yazamıyorum.

Kısır bir döngüye hapsoldum. Çıkamıyorum. Tüm yollar aynı yere çıkıyor. Tıkandım, yazamıyorum.

Yok! Gelmiyor! Tek bir ilginç fikir gelmiyor! Taslakta 10 tane hikaye var; her birinde 3-5 cümle yazılmış ama gelmiyor devamı. Günlerdir o mim senin bu mim benim dolanıp durdum. İnkar ettim tıkandığımı. Ama işte! Kabul ediyorum şimdi.

Tükendim!

15 yorum:

  1. Bünyeyi şaşırt.
    Sabah 5 buçukta kalk bu hafta bir gün, öyle çalıştır bir de ilham perini.

    Sabah işçiliği iyi oluyor.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sabah 5 buçukta değil ama gece 3'te geldi ilham perisi! bakalım devamı için de sabah 5 buçuğu deneyeceğim :)

      Sil
  2. Ama bazen de böyle olması gerekiyor.. bir hikaye kendini doğurana kadar yaşadığın her ana dikkat et. İnan bana o anların içinde sana göz kırpan binlerce ayrıntı var :))
    Hepimize oluyor, sıkma kendini. Bak şu yazdığın cümleler bile başlı başına hikaye ;)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kısılıp kaldım dediğim yerde bir defter, bir kapı göz kırptı gerçekten :)

      Sil
  3. Fırtına öncesi sessizliği. Muhteşem bir yazı geliyor, bulutlar toplanıyor, biliyorum, bekliyorum:)

    YanıtlaSil
  4. Bence bu durum her kesde oluyor. Hiç üzülmeyin. Mola verin kendinize. Çıkın gezin, dolaşın. Sonbaharın serin havasını çekin içinize. Her şey güzel olacak.❤

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Beni bu muhteşem güzellikteki sonbahar mahvetti zaten:(
      Orhan Veli'nin dediği gibi:

      "Beni bu güzel havalar mahvetti,
      Böyle havada istifa ettim
      Evkaftaki memuriyetimden.
      Tütüne böyle havada alıştım,
      Böyle havada aşık oldum;
      Eve ekmekle tuz götürmeyi
      Böyle havalarda unuttum;
      Şiir yazma hastalığım
      Hep böyle havalarda nüksetti;
      Beni bu güzel havalar mahvetti."

      Sil
  5. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. E çünkü yazamamak da başlı başına bir macera kendi içinde. Yazamadığında yaptıklarına bak, her biri ayrı bir hikaye, bir gün zamanları geldiğinde çıkacaklar tek tek.
      Aynı konu üstünde dönüp durmanın nedeni, o konuyu sonuna dek götüremediğini düşünmek olabilir. Hani sigara tiryakilerine yaptıkları gibi, küçük bir odada üstüste çok sayıda sigara içirmek ve sonunda "tamam yeter iğrendim" dedirtmek. Dönüp durduğun konudan duygusal anlamda kopmak için ne yapmalı, daha da üstüne gitmeli demiyorum ama bu da belli durumlarda etkili bir yöntem olabilir..

      Sil
    2. Ya senin yorumlar bende çok başka çağrışımlar yapıyor! Küçükken benim tikim vardı, bir sürü doktora gittik. Burnumu sıkıştırıp böyle yukarı kaldırıyordum. Doktorlardan biri "gir bir odaya yap, yap, yap, sıkılana kadar yap" dedi. Offf nasıl mutlu oldum anlatamam çünkü o güne dek hep yapmamam gerektiğini söylemişlerdi. Ama işin garibi daha sonra öğrendik ki benim saman alerjim varmış. Bir damla ile geçti gitti tikim de :) şimdi de seni dinleyip bir odaya girip yazıp yazıp çıkayım.

      Sil
  6. hadi hadiiiii geliyooooo yaaaa :)

    YanıtlaSil
  7. Bazen olur öyle. Ben bazen okuduğum kitabın yorumunu yazamıyorum. O derece:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet bazen tıkanıyor insan. Ya da aynı konuya takılıp kalıyor. Ama vazgeçmemek, zorlamak lazım sanırım.

      Sil

İkigai

İkigai, şu anda okuduğum kitabın adı. Kitabın alt başlığı "her güne mana ve neşe katmak".  Kısaca açıklamak için  Wikipedia 'y...