Salı, Şubat 03, 2009

Sömestr Tatili, Şansızlıklarım ve Ben

Bu sabah tatili geçirmek için anneannemin ve kardeşimin yanına Manisa'ya geldim. Gelirken tabi ki lanetimi de getirip ilk günden başıma iş açmayı başardım. Cep telefonumu suya düşürdüm. Doğal olarak çalışmıyor. Dakka 1, gol 1. Lanet şansızlığım 1, ben 0.

Hayatım hep böyle küçük ve basit görülen aksiliklerle geçiyor. Tek tek bakıldığında o kadar sorun yaratmayan aksilikler birleşince hayatım kabusa dönüyor. Cep telefonunda kayıtlı olan birçok numaraya ve bilgiye ulaşamıyorum şu anda ve tamir edilene kadar beklediğimde yapmam gerekenler için çok geç olacak. Neyse o kadar takmıyor artık, ben alışkın hayatın böyle saçma sapan şakalarına.

Tatili ilk günden kendime zehir etmek istemiyorum. Bugün ÜDS başvurumu halledip yarın da kardeşimi alıp Çandarlı'ya ufak bir kış tatili yapmaya gideceğim:) Bu kez tatili güzel ve yararlı bir şekilde geçirmeye niyetliyim. Yemek blogum için yeni tarifler keşfedip kendimi geliştirmek istiyorum. Fotoğraf çekmeye de devam edeceğim tabi ki. İlerde bir gün "Yollarda" isimli bir fotoğraf sergisi açmayı istiyorum. Sürekli ylculuk yapmayı ve yollarda fotoğraf çekmeyi alışkanlık haline getirdim. Bir şekilde bu deneyimi paylaşmak istiyorum. Ama çok da uzun vadeli planlar yapmamak gerekli hayatta. Ne de olsa hayat bizimle oyunlar oynayıp dalga geçmeyi çok seviyor.

Hayat, sen bambaşka planlar yaparken başına gelenlermiş gerçekten...

Bu akşam bir elimde kitabım, bir elimde sıcak çikolata ile tam kendi kendime "Huzur bu işte" derken telefon çaldı ve kardeşim ağla...