Akıp giden günler...

Ne yazacağımı bilmiyorum.

Günler akıp gidiyor, ben de günlerle birlikte akıp gidiyorum. 

Çırpınmıyorum bile. Arada yorulup ağlıyorum ama o da pek uzun sürmüyor artık eskisi gibi. 

Hayat nereye, ben oraya...

Şimdi Pazartesi... Şimdi Cuma... Arası yok asla.

Yılın bitmesine sadece 8 hafta kalmış.

Haftaya ara tatil. Yollara düşme hayallerim ama Evrim'i ikna edecek gücüm var mı emin değilim.

...

Hayat akıp giderken farkındalığımı kaybetmemeye çalıştığım zamanlardan biri kitap okuduğum anlar. Okuduğum kitaplar iyi geliyor. Şu an Berthold Gunster'ın Flip Thinking kitabını okuyorum. Bazı kitapları İngilizce okumak ayrı bir keyif veriyor. 

Yazımı dün geceden bir fotoğraf ile bitirmek istiyorum. Arya ile kim daha çok okuyacak yarışı yaptık ve tabi ki Arya beni engellemek için elinden geleni hatta bacağından geleni ardına koymadı :))

Üsttekiyle alttaki aynı çocuk (?!) 

Mutluluk

Arya satranç turnuvasında 10 yaş kızlar kategorisinde il 1.'si oldu. "Neden bir strateji oyunu turnuvasında kızlar kategorisi diye cinsiyetçi bir kategori var?" sorusuna değineceğim ama önce sevincimi paylaşayım.

Özgüveni tavan yapmış Arya pozu :))

Tabi ki sevinçten havalara uçtuk ve ailecek göğsümüz kabardı :)

Şimdi gelelim "Kızlar Kategorisi" mevzusuna... Turnuva günü heyecandan fark etmediğim durumu turnuva sonuçları internette ilan edilince fark ettim. Bir "Genel" kategori varmış ki mantıken kız erkek karma olması gerekiyor ama öyle olmadı; bir de "Kızlar" kategorisi var. Arya "10 Yaş Kızlar Kategorisi"nde yarıştı ve toplam 6 karşılaşmanın 5'ini kazanarak 1. oldu. Erkekler de kendi aralarında yarışarak "Genel" kategoride derece aldılar. Ben erkekler kendi arasında, kızlar kendi arasında yarıştıktan sonra karma olarak genel kategori için tekrar yarışacaklar sanmıştım ama öyle değilmiş.

Satranç gibi strateji ve zekaya dayalı bir oyunda neden "Kızlar" için ayrı bir kategori yapılarak böylesi garip, cinsiyetçi bir uygulama yapılıyor anlayabilmiş değilim. Konuyu Artvin Satranç Federasyonu yetkililerine sordum. Aldığım cevap: "Erkekler diye bir kategori yok; erkekler hep "Genel" kategoride yarışıyor, katılımcı sayısı az olduğunda kızlar da  bu gruba dahil edilebilsin diye bu şekilde oluyor."

Açıklamanın neresinden tutsam elimde kalır. 

Önümüzdeki turnuvalarda Arya'yı genel kategoride yarışması için teşvik edeceğim. Durumun ne kadar cinsiyetçi olduğunu anlatarak onu üzmek ya da zorlamak istemiyorum ama eğer isterse sadece kızlarla karşılaşmak yerine kendi yaş grubundaki erkeklerle de karşılaşabileceğini söylemeyi planlıyorum. Sonuçta Arya'nın genel kategoride dereceye girmemesi, en azından bunun için mücadele etmemesi için hiç bir mantıklı sebep yok ortada.

Sonuç olarak birincilik sevincimize böyle cinsiyetçi bir uygulama ile gölge düşürülmüş olsa da Arya'nın turnuva deneyimi edinmiş ve ilk resmi birinciliğini almış olması ailecek hepimizi gururlandırdı ve mutlu etti tabi ki. Darısı gelecek karma turnuvaların başına :)

Akıp giden zaman...

Arya 9 yaşında!

Dün karnımdaki nohut, bugün karşımda kocaman bir kız!

Pazar günü Arya'nın doğum günüydü. Yıllar nasıl akıp gidiyor anlayamıyorum. İçindeyken bitmek bilmeyen zor günler geriye dönüp bakınca bir çırpıda geçip gitmiş gibi geliyor. 

Zaman algımız çok garip.

Baba-kız şımarmacalar :D

Kalkanları İndirip Yere Yığılınca Elini Uzatan Hayat

Dün çelme takıp düşüren hayat, bugün elini uzatıp "Hadi kalk, daha bitiş düdüğü çalmadı. Hem bak o kadar yanlışın içinde doğru yaptığın bi'şeyler de var işte!" diyor sanki. 

Arya ile şöyle yanyana oturup kitap okumak... Hayal gibi ama gerçek :)

Annelik bir günü bir gününü tutmayan çok engebeli bir yolda çok acayip bir serüven. Çoğu zaman çok zor ama kısacık anlar var ki ne olursa olsun ayağa kalkıp yola devam etmek zorunda olduğunu hatırlatıyor insana. Tünelin ucunda ışık bir görünüp bir yok oluyor. Umarım sadece bir göz yanılması değildir :p

Keşke...

Arya uyuyor, ben onu izliyorum. 

Keşke sadece gerçekten hak edenler anne-baba olsa...

Hak etmediğim şeylerin ve hakkını veremediğim ünvanların - "anne"lik bunlardan sadece biri- ağırlığıyla eziliyorum. Teselli bulacağım mucizevi bir karşılık yok maalesef. Bazen sadece öylesine yazıyorum işte.