Göğe Bakalım

Göğe Bakma Durağı

İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım

Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından

Bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından

Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar

Şu aranıp duran korkak ellerimi tut

Bu evleri atla bu evleri de bunları da

Göğe bakalım

Falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım

İnecek var deriz otobüs durur ineriz

Bu karanlık böyle iyi afferin Tanrıya

Herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum

Hırsızlar polisler açlar toklar uyusun

Herkes uyusun bir seni uyutmam bir de ben uyumam

Herkes yokken biz oluruz biz uyumayalım

Nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda

Beni bırak göğe bakalım

Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım

Tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum

Bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi

Sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor

Seni aldım bu sunturlu yere getirdim

Sayısız penceren vardı bir bir kapattım

Bana dönesin diye bir bir kapattım

Şimdi otobüs gelir biner gideriz

Dönmiyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç

Bir ellerin bir ellerim yeter belliyelim yetsin

Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat

Durma kendini hatırlat.

- Turgut Uyar 

 

... 

Aşağıdaki fotoğrafları Borçka Karagöl'ün yukarısındaki yaylada, "Göğe Bakma Durağı" tabelasının yanından çekmiştim. Tabelanın fotoğrafını bulamadım ama Sevgili Buraneros ile yazışınca fotoları buraya ekleyeyim dedim :)

Hikayenin İçinde Kal!

 "Bazen hayatın nasıl olacağına dair kafanda kurduğun resmi bırakmalı ve

içinde olduğun hikayeden keyif almayı öğrenmelisin."

O kadar doğru ki! Ne zaman şikayet etmeyi, mızmızlanmayı bıraksam ve önüme baksam - gerçekten baksam - onlarca güzellik görüyorum. Sorun durup önümüze bakabilmekte. Kafamızdaki hayaller öyle uçsuz bucaksız ki... Ama işte hayal bu, sonu yok. Birine ulaşsan diğeri içinde kalacak. Oysa elimizdeki güzellikler uzansak dokunacağımız mesafede.

İçinde yaşadığımız hikayede mutlu olmanın yolu çok kolay: "Hikayenin içinde kalmak, anı yaşamak!"

Kıymetini bilerek yaşadığım her an o kadar iyi ve mutluyum ki bu hissi hiçbir şeye değişmek istemiyorum. Kafamın karıştığı, içimin daraldığı, her şeyin boğucu geldiği anlarda kendi kafamın içinden çıkıp gerçekte olana odaklanmak gerektiğini bilmek umut veriyor. Hayat iniş çıkışlarla dolu, bunu değiştiremeyiz ama ne yöne bakacağımız bize kalmış. Uçurumun dibine de bakabiliriz, masmavi sonsuz gökyüzüne de :)

Göğe bakalım!

Göğe Bakma Durağı

İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
Bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından
Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
Şu aranıp duran korkak ellerimi tut
Bu evleri atla bu evleri de bunları da
Göğe bakalım

Falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım
İnecek var deriz otobüs durur ineriz
Bu karanlık böyle iyi afferin Tanrıya
Herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum
Hırsızlar polisler açlar toklar uyusun
Herkes uyusun bir seni uyutmam bir de ben uyumam
Herkes yokken biz oluruz biz uyumayalım
Nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda
Beni bırak göğe bakalım

Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
Tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum
Bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
Sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
Seni aldım bu sunturlu yere getirdim
Sayısız penceren vardı bir bir kapattım
Bana dönesin diye bir bir kapattım
Şimdi otobüs gelir biner gideriz
Dönmiyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
Bir ellerin bir ellerim yeter belliyelim yetsin
Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
Durma kendini hatırlat*

                                                        Turgut Uyar

(Dünyanın En Güzel Arabistanı’ndan)

*Müzeyyen Hanım'ın yazısındaki şu cümle bu şiiri hatırlattı:

"Bana esen rüzgar ona da esiyordur, ey rüzgar hatırlat beni ona... "

Paylaşmadan olmazdı :)