Kronik Baş Ağrısı ve Cenk Hoca'ya Yolladığım Süper Mail

Offff...
Başım çatlıyor:( Dün 3 tane ilaç içtim bana mısın demedi. Uyudum geçer gibi oldu, bu sabah iyi gibiydim ama yine başladı ve geçmiyor.

Tüm enerjim bitti. Yazıyı bile zor yazıyorum. Baş ağrımın sebebi hiç beklemediğim bir dersten DC almam ve bunu büt.e 5 dk kala öğrenmiş olmam olabilir. Bu hırs bünyeye zarar ama engelleyemiyorum ki...Büt'e girdim ama hoca yine aynı puanı verecek gibi geliyor gıcıklığına.

İyi vereceği varsa bile az önce yolladığım maili okuyunca vermez sanırım. İşte mail:

Hocam,
Vizede de aynı şeyi yaptınız şimdi de aynı şeyi yapıyorsunuz. Büt'e girdim ama bu gidişle tek ders sınavına da bırakacaksınız siz beni. Tek birşey istiyorum benim 4 yıl boyunca aldığım notlara bir bakın ve o 45'i nasıl aldığımı kendinize sorun. Şİmdiye kadar hiç üst üste 40 ve 45 aldığım ders olmadı. Eğer ben İngilizce bilmiyorsam ya da soruları doğru değerlendirmeyi bilmiyorsam başka derslerden nasıl 80-85 alıyorum? Bu yılki 2 kredilik derslerimi AA ile geçiyorum ama 4 kredilik 2 dersim sürünüyor. Postmodern için bir hak iddia etmiyorum bile çünkü derslere hiç gitmedim. Ama 100 kusür kişilik sınıftan sizin dersinize düzenli gelenlerden derse katılan 10 kişi varsa 1'i benim. Gerçi bu sizin ve diğer hocaların gözünde hiç bir önem taşımıyor. Sanırım üniversitede gösterilen çabaya saygı duymak adına kullanılan kanaat notu diye birşey yok ki bana ve birkaç hakeden arkadaşıma CC bile vermemişsiniz. Kısacası sorduğunuz sorunun cevabını bilmiyorum Hocam. Vaktinizi aldığım için özür dilerim.
Saygılarımla,
Rüya Kara

İçimde kalıp beni hasta edeceğine yazdım gitti. Ne olacak tek ders sınavına girerim en kötü ihtimalle. Gönderi tıkladıktan sonra bir rahatlama geldi içime:)

Officially Graduate!

Sonunda okul bitti ve ben mezunum!

Final dönemi benim için gerçekten çok zor geçti. Başıma gelmeyen kalmadı. Sınav saatini yanlış anldığım için bir sınava geç kaldım. Bir sınavdan 15 dk önce de içinde tüm kartlarımın ve kimliklerimin bulunduğu kartlığı otobüste düşürüp kaybettim ve sınava o sinirle gittim. Neyseki hepsi geride kaldı. Gerçi daha sonuçları açıklanmamış 2 final var ama büt.lere kalacağımı pek sanmıyorum. Geçen hafta Cuma kepleri de attık; artık resmen mezun sayılırım:9

Bu arada Beşiktaş'a taşınalı 1 ay oldu! Nasıl geçti hiç anlamadım. Herşey iyi gidiyor ev arkadaşım inanılmaz iyi biri ve çok tatlı bir kız. (Kulakların çınlasın Nur:)

Aaaa nerdeyse unutuyodum: mezuniyet törenim için kardeşim ve babam İstanbul'a geldiler. 3-4 gün kaldılar bizde. Çok eğlenceliydi. Cumartesi gecesi gittiler. Acayip üzüldüm, alışınca ayrılmak çok zor oluyor Kağan'dan.

Neyse şimdilik bu kadar.

Kudurma Hali Hrrrrrrrrrrrrr!

OFFFFFFFFF!

Delirmek üzereyim yine. Şimdi yine aynı espri patlayacak " Zaten delisin....hede hede". Ama bu kez durum ciddi.

Finaller üstüme geliyor, iş üstüme geliyor, stres içinde kaldım. Tüm gün telefonla konuşuyorum randevu almak için ama hepsi boşa gidiyor. Hava sıcak, kardeşimi özledim, mezuniyet yaklaştı... Arkadaşlarımın mezuniyet törenlerine gidemiyorum:(

Oooofff Offf:(

Çanlar Benim İçin Çaldı:)

Dün ilk Özel Birikim Poliçe'mi imzalattım. Yabancıya değil bir arkadaşa. Böylesi daha güzel. Hem o kazanacak hem de ben:) Ofiste çok hoş bir çan var. Poliçe yapan çanı çalarak herkesle paylaşıyor başarıyı. Bugün ben de ilk kez çaldım o çanı:)



Bugün yeni ofisimizin (Say Grup, Ergo İsviçre) açılışı var. ViP misafirlerimiz olacak. Herkes çok heyecanlı. Eminim ofisteki tüm bayanlar çok hoş olacak. Ben saçlarıma maşa yaptırdım dün, şeker oldum:P

Perşembe'den itibaren de finaller başlıyor. Daha hiç çalışmadım ders:( Umarım bütlere kalmam. Derya geliyor bugün. Yarın da Pınar gelcek. Bizim evde kamp kurcaz ders çalışmak için.

Ergo İsviçre ve Yeni Başlangıçlar

Bu bahar bana uğurlu geldi gibi gibi:D

Sevdiğim (bu aralar 2. kez aşık olduğum) adam askerden döndü bu bahar. Hep hayalini kurduğum gibi bir ev bulup 2 gün içinde taşındım. İşe girdim Ergo İsviçre'de.

Bir haftadır kendi evimde yaşıyorum ve her sabah işe gidiyorum bir heves. İşim de Beşiktaş'ta. Bir haftadır herşey süperdi de dün gece yorgunluktan içim geçti koltukta (gerçi koltuk değil kral yatağı gibi rahat:)

Bugün de çok yoruldum. İkitelli İSTOÇ'a gittim. Allah'ım ne biçim bir yer orası? Nefret ettim. Gitmek 1 saat 45 dk, dönmek de o kadar. 3 saat geçirdim yolda ve görüşmeye gittiğim yerdeki beyfendi (!?) bana bir su bile ikram etmedi. Neyse şu an serin ve sevimli ofisimizde oturuyorum.

Çarşamba günü Ergo İsviçre'nin yeni ofisinin açılış kokteyli var. Evrim de burda işe girdiği için birlikte katılacağız kokteyle. Umarım güzel olur.

Acıktım. Tıkınmaya gidiyorum.

Bu günlük de bu kadar sayın okuyucularım.
Beni özleyin anacım. Baaayyyyyy...

(Oya Başar-Olacak O kadar Bitişi)

Güzide Yurdumun Bitmek Bilmeyen Sınavlar Silsilesi

Nasıl bir ülkeyiz, nasıl bir eğitim sistemimiz var çözebilmiş değilim.

İkokuldan sonra sınava gir, ortaokuldan sonra sınava gir (gerçi şimdi ilköğretim oldu ama bizim zamanımızda öyle değildi), liseden sonra hem ÖSS'ye hem YDS'ye gir. Tüm bunlar yetmezmiş gibi hazırlık geçme sınavına gir.

5 yıl üniversitede vizelerle finallerle boğuş, okul bitiyo diye sevinirken bir de ÜDS (üni.ler arası dil sınavı), ALES ve KPDS çıksın üstüne! Bunaldım ya! Vizeler dün bitti ama bu kez de pazar günü KPDS var of ooooffff! Haftaya pazar da ALES.

Eğitim öğretim denen kavramlar bizim ülkede sınav anlamına geliyor kısaca. Öğrenci miyim yoksa kobay mı bilemiyorum. Bilgi değil sabır ölçmek için yapılıyor sanki tüm bu sınavlar. Neyse yapacak bişey yok sistemin bir parçası olmak istemesem de aç kalmamak, işsiz kalmamak için sistemin saçma sınavlarına da katlanmak zorundayım. Umarım birgün bu saçma sapan düzenden kurtulmak için fırsatım olacak.