Seçmek, karar vermek benim için aşırı zor. Neden böyle?!
Yeni ev için önce mutfağın şekline sonra dolap rengine, materyaline, kapak modeline karar vermem gerekti. Bitmedi daha tezgah, tezgah arası, evye, batarya, dolap kulpları... Seç seç bitmiyor. Seçemiyorum! Seçtiklerimden emin olamıyorum. Karar vermek çok zor!
Mutfakla bitse iyi! Banyo dolabı, bataryası, çeri çöpü... Üstüne bir de tüm ev için boya seçmesi var ki o da ayrı bir işkence benim için. Zorla seçtim bi' şeyler ama asla emin olamıyorum. Seçtiklerim bir araya gelince ortaya ne çıkacak bilemiyorum. Gözümde canlandırma yeteneğim sıfır.
Çoğu insanın zevkle, heyecanla yaptığı işler benim için kabus gibi maalesef. Keşke birisi gelse "Sen şöyle otur, ben her şeyi halledeceğim ve bitince çok beğeneceksin" dese... Evrim'e soruyorum, "Sen nasıl istersen öyle olsun hayatım" diyor. Tam seçiyorum, "Emin misin?" diyor. Çıldırmama ramak kaldı.
Biliyorum tüm bunlar aslında işin zevkli/eğlenceli/heyecanlı kısmı, ufak tefek şeyler, halledilirler. Biliyorum ama işte bilmek daha iyi hissettirmiyor.
Dün zar zor ve en sonunda bıkkınlıkla bunlar olsun işte diyerek çoğu şeyi seçtim. Geriye mutfak evyesi ve bataryası kaldı. Onları da seçip karar verme yükünden kurtulmak istiyorum bir an önce. Boya renklerini seçip aldığım halde içimden hâlâ "TV duvarı lacivert olsa keşke" diye geçiyor :( Elimi tutan, engelleyen yok ama basiret bağlanması gibi bir şey, yapamıyorum!
Yeni evin salonuna girince tam karşı duvar, TV duvarı olacak. O duvar için kafamda bir sürü fikir dönüp duruyor. Duvara çıtalarla şekil yapıp diğer duvarlardan daha koyu, farklı bir renge boyamak istiyorum. Ama işte uzun vadede göz yorar mı, sıkılır mıyız, odayı küçültür, karartır mı gibi zibilyon tane saçma soru yüzünden cesaret edemiyorum. En çok da bu cesaret edemeyişime kızıyorum :(
Off baktıkça daha da darlanıyorum ve iyice beceriksiz hissediyorum kendimi. Yeter. Akışa bırakıyorum şu an itibari ile. Artık nasıl olacaksa olsun. Beğenmezsek biraz kullanır, seneye tekrar boyatırız.
çok yakın bir arkadaşım salonun bir duvarını bordo, iki duvarını da mavi boyatmıştı (trabzonsporlu değil :P) . bana çok karartır gibi gelmişti ama her gittiğimde "iyi ki böyle yapmışsın" diyorum. 1.fotoğraftaki renk çok hoşuma gitti mesela ama ben cesaret edemesem de yapana çok imreniyorum :)
YanıtlaSilherşey güzel olacak eminim. maşallah dedim :)
Çok teşekkürler :) İşte ben de tam "Yapana çok imreniyorum ama cesaret edemiyorum noktasındayım" :D bakalım sonuç ne olacak..
SilMaşallah! 41 kere. :)
YanıtlaSilVe kolay gelsin. :)
Çok teşekkürler :)
SilKolay gelsin, hayırlısı ile oturun. Mutfak evyesinde akıllı evye düşünürmüsün?
YanıtlaSilTeşekkürler :) Akıllı şeylere karşı biraz ön yargılıyım. Bir şey ne kadar teknolojikleşirse o kadar hassaslaşıp kolay bozulur hâle geliyor gibime geliyor.
SilZor zar sıkıntılı da olsa zevkli işler bunlar... bir bakmışsın ki olmuş bitmiş... telaş iyidir bazen, karasızlık da, özellikle böyle durumlarda:))
YanıtlaSilBen bir an önce "bir bakmışım ki işler bitmiş, biz taşınıvermişiz" kısmına geçmek istiyorum Sevgili Buraneros :)
SilOhh çoktan güzel şeyler olmaya başlamış gibi hissettim ben... Aslında sizin yorgunluğunuzu anlıyorum.Son zamanlarda birçok şey üst üste gelmiş ve bazen güzel yeniliklere alışmak o zeminde kendini bulmak da süreç ister, stres yaratabilir... Tüm hisleriniz çok insani :)
YanıtlaSilÇok teşekkürler. Bazen sadece anlaşılmak iyi geliyor insana :)
SilKolay gelsin, aynı zorlukları bizde yaşadık. Hele sıfırdan yapmak öyle zor ki. Sinirlerimiz çok yıprandı. Mutfak kısmı en oyalayıcı bölge. Derz dolgusuna kadar herşeyi zihninde tasarlıyorsun. Ortada birebir örnek yoksa işin hayal gücüne kalıyor.
YanıtlaSilÇok teşekkürler. Bu zihinde tasarlamak kısmı çok zor cidden. Parçalar bir araya gelmiyor zihnimde ama bir şekilde hallettik mutfak işlerini. Salonun TV duvarı ve yeni alınacak olan üçlü koltuk kaldı geriye. Onları da halledersek hazırlık aşaması bitecek inşallah.
SilÇok dert etmeyin boya badana bir kaç sene kullanıp değiştirilir. Diğerleri de kısa sürede bozuluyor artık eskisi gibi evladiyelik değil hiç bir şey. Stres yapmayın tadını çıkarın. Hülya
YanıtlaSilTeşekkürler :) Haklısınız her şey gelip geçici, evladiyelik değil. Şu an derdim en iyisini seçmek değil. Sadece bir şeyden emin olarak seçmek ve yapılacaklar listeden silmek. Yani ikilemde kalmayı sevmiyorum. Bitince büyük bir oh diyeceğim :)
Silkolay gelsin olur hepsi, bunları yapay zekaya sorsana alırsın en iyi cevapları ki :)
YanıtlaSilTeşekkürler Deep. Haklısın yapay zekaya sorsam fikir verir hemen ama ben en uygunu / en güzeli değil, bana hoş gelecek olan şeyi bulmak istiyorum ki yapay zeka bu konuda ne yapsın :)) Bir de görsel olarak bir şeyler oluştursa bile ben kendi gözümle görmeden, elimle dokunmadan rahatlamayacak gibiyim maalesef. Ama nasılsa bitecek hepsi ve 2 ay sonra tüm bunlar geçmişte kalmış olacak :)
SilKolaylıklar diliyorum :) Ama bitince oohhhh be çekeceksin eminim :)
YanıtlaSilKesinlikle :) Çok teşekkürler :)
SilMerhabalar.
YanıtlaSilÖnceki yazınızdan yeni bir ev alma girişiminizi hatırlıyorum. Yeni evin işleri biraz uzun soluklu bir iştir. Allah size kolaylıklar versin. Önemli olan şudur: Aldığınız ev size huzur veriyorsa, evin en büyük eksiği giderilmiş demektir ve gerisi inanın teferruattır. Her şeyin gönlünüzce olmasını temenni ederim.
Selam ve saygılarımla.
Merhaba Recep Bey,
SilEvi çok içimize sinerek aldık ve huzurla yaşayacağımıza inanıyorum. Dediğiniz gibi gerisi teferruat ve elbet bitecek. Blogunuzu kapatmanıza üzüldüğümü buradan bir kez daha ileteyim size.
Selamlar, saygılar...
Yazının başındaki cümleyi ben de kendime tekrarladıkça sanki kimse öyle değil gibi geliyordu. Çok sevindim senin de kararsız olmana :-)))
YanıtlaSilDiğer yandan ben hayatta karar veremezdim evin duvarını farklı bir renge boyamaya. Sen yine bu fikre karar vermişsin, renk önemli değil :-)
Pastel renkleri çok beğendim. Güle güle kullan. Ben haftalarca düşünüp bir dolap yaptırabildim, kulplar ortada mı dursun üst tarafta mı dursun diye diye :-)))
Bana da galiba bir ben böyleyim gibi geliyordu ki sayende yalnız olmadığımı öğrendim :) karar verdim ama şu an yine şüphe içindeyim. Çıta işi henüz yapılmadı ama duvar koyu renge boyandı ve oda bir anda küçülüvermiş gibi olmuş. Umarım eşyalar yerleşince iyice pişman olmam bu kararımdan.
SilSizin dolapta kulplar nerde olacak? Üstte mi ortada mı?