Salı, Nisan 07, 2009

Yağmurda Kalmış Şeker Gibi Eriyorum

Eriyorum evet! Bunun başka bir açıklaması olamaz. Şu anda 61 kiloyum!

Üniversiteye başladığımda bile daha kiloluydum. Liseyi bitirdiğimiz yaz Şehnaz'la gittiğimiz tatilden bir arkadaşın acı sözleriyle "manken" gibi gidip "patates çuvalı" olarak dönmüştük. Tanımlama çok doğruydu. Üniversitenin ilk yılında 6-7 kg daha alıp 70kg.ya ulaştım.
Yazın spor yaparak zorla 64-65 kg'ya düşmüştüm ve 4 yıldır da 3 aşağı 5 yukarı aynıydım. Ama şimdi çok garip bir şekilde zayıflıyorum.

Son 1 yıldır 64 kg.ya razıyken kendimi birden 61 kg buldum. L ya da XL giyerken şimdi S beden giyer oldum. Bu kadar şaşırmamın sebebi ise bu hiç uğraşmadan oldu. Sanırım özlem insanı eritiyor. Evrim'in gelmesine 39 gün daha var. Umarım o geldiğinde de böyle zayıf olurum:)

Uzun süreden sonra ilk kez kendimi iyi hissediyorum. Evrim'in ailesi Evrim yokken benim ailem oldu. İçimde garip bir huzur var. Sakin bir aile hayatı benim pek alışık olmadığım yeni bir durum ama uyum sağlamakta hiç zorlanmıyorum. Ailece yapılan sabah kahvaltılarına, cam önünde içilen keyif kahvelerine, Gülnur teyzeyle yemek yapmaya ve Ersin amcayla film izlemeye çok alıştm.

Umarım hayat bu kez verdiklerini geri almaz hiç beklemediğim bir anda.

2 yorum:

  1. Belki bana düşmez ama çok kafanı takıyorsun bazı şeylere.Evet çok zor yaşadıkların ve seni az tanısam da hep içine atıyorsun bazı şeyleri.Bir müddet bırak sorgulama hiçbirşeyi.Biraz da öyle dene.Evrim'in gelmesine de az kaldı.Biraz da mutlu olmaya çalış üzülmek yerine.Ayrıca her kız zayıf olmak ister.Evrim geldiğinde daha çok beğenecek seni :) Selamlar

    YanıtlaSil

Hayat, sen bambaşka planlar yaparken başına gelenlermiş gerçekten...

Bu akşam bir elimde kitabım, bir elimde sıcak çikolata ile tam kendi kendime "Huzur bu işte" derken telefon çaldı ve kardeşim ağla...