Tekrar tekrar bakıyorum aynaya. Yetmiyor; ışığı açıp aynaya yaklaşıp bakıyorum. Evrim hep kaşık kadar yüzün var diyordu ama... Ne zaman kaşık kadar kaldı acaba bu yüz? Tanıştığımızda hiç öyle değildi eminim. Hatta daha düne kadar da öyle değildi. Peki ne oldu, ne zaman oldu?
Ne olduysa bu fıtıkla başladı. Savaşmaktan yoruldum. Yoruldukça içime doğru çekilip küçüldüm sanırım. Tanımakta zorlanıyorum aynada gördüğüm kadını ama gözüm bir yerden de ısırıyor sanki ufaktan. Tam çıkaramıyorum. Sonra eski fotoğraflar geliyor gözümün önüne. Annem... Bir ağacın altında oturmuş hüzünlü bir gülümsemeyle bakıyor kameraya. Saçları kısacık...
Kız çocuklarının en büyük mücadelesidir annesine benzememek ama ne kadar uzağa gitmek istesek o kadar dibine düşeriz annemizin. Gölgesinde kalmak istemediğimiz onca yıldan sonra dönüp bakınca birbirine karışır gölgelerimiz. Ne kadar farklı olsak da bir yerden mutlaka bir şekilde benzeriz annelerimize... Aynaya bakınca tanıyamadığım bu kadın garip bir şeklide annemi anımsatıyor şimdi bana.
Şikayet etmiyorum halimden. Başka bir yerde olmak da istemediğime göre mutluyum demek ki!
Gülümsüyorum aynadaki bu yeni kadına. Kaşık kadar kalmış yüzüm, kısacık saçlarım ve yorgun gözlerimle inadına gülümsüyorum Hayat'a.
ay kıyamam yaaa senden okuduğum en etkileyici yazı buydu valla, hepimizin ortak hislerine tercüman olmuşsun :) hayat öpücüğü gibi oldu bu yazın :)
YanıtlaSilHayat hep öpse keşke silkeleyip dövmese :)))
Silspam da unutmayasın :)
YanıtlaSilBaktım sayende :)
SilPsikiyatrist bir arkadaşım, "bizler ölen anne-babamızın yansımasıyız, onları yansıtırız hayata." demişti. Doğru bir söz aslında ve geçtiğimiz her hâl, bu hayattaki suretlerimiz. <3
YanıtlaSilEvet yaş aldıkça daha net görüyorum anne-babama benzeyen huylarımı, fikirlerimi, tavırlarımı, Hayat'a karşı duruşumu...
Silİnsanı kendinin veya yakınının sağlığının bozulması kadar kötü etkileyen bir şey yok. Yaşayınca anlıyoruz Rabbim şifa versin hepimize. Böyle böyle yaşayıp atlatacağız inşallah yaşamak güzel şey. Hülya
YanıtlaSilÇok teşekkürler:) Her şeyin başı sağlık sözü dank ediyor insana sağlığı bozulunca... Sağlıkla yaşamanın, sağlıkla nefes almanın değeri paha biçilemez.
SilBu yazıyı Ankara ayazından dolayı yorganın altında okuyorum :) Çok geçmiş olsun en yakın zamanda şifa diliyorum. Aallah çözümsüz hastalıklardan sakınsın.
YanıtlaSilAnkara'nın soğuğu feci oluyor gerçekten. Ellerimin komple donduğunu biliyorum Ankara'da. Çıkmayın yorganın altından mümkün oldukça :)
SilAnnemin bir lafı vardı, derdi ki kirpi yavrusunu pamuğum diye sever. Enfes bir bakış açısı di mi... Oysa senin annenin, sevdiklerinin işi ne kadar kolay:)
YanıtlaSilAslında hepimiz birer kirpi yavrusuyuz galiba Sevgili Buraneros. Görünmez dikenlerimiz var ve bazen sakınmayı unutup batırıveriyoruz bizi seven annemize, eşimize, dostumuza ya da kendi kendimize... Pamuk olsak keşke her daim birbirimize :)
Sil