Her şeye yetişmek...

3 haftadır sınavlarla haşır neşirim. İlk hafta sınav hazırladım; sonraki hafta konuşma ve dinleme sınavlarını yaptım, okudum; bu hafta yazılıları yaptım, iki gündür de onları okuyorum. Tüm bunları yaparken bir yandan da evin rutin işlerini halletmeye, kutlamalara ve eylemlere katılmaya devam ediyorum tabi ki. 

Bitmeyen sınav silsilesi... 

Cengiz İnşaat'a Kaz Dağları yetmemiş, sıra Arhavi'de maalesef... Durdurmak için elimizden geleni yapmaya çalışıyoruz. 

Cumhuriyet coşkusu!!! 

Her yıl kutlamalara fiilen ve tabi ki kalben katılıyoruz ❤️🇹🇷❤️🇹🇷

... 

Hayat akıp giderken ben de onunla akmaya çalışıyorum. Yarın akşam için misafir davet ettik; az önce banyoları temizledim, çamaşırları makineye attım, mutfağı ve buzdolabını topladım; irmikli brownie pişirdim. Bu satırları da sosunu dökmek için kekin bir tık ılınmasını beklerken yazıyorum.

Tarifi şuraya bırakayım. Nette bulduğum bir tarifin şekerini ikiye katlayıp 1 çay bardağı da un ekleyerek aşağıdaki ölçülerle yaptım. 

Malzemeler:

• 3 yumurta 
• 1 su brd. toz şeker (tarifte yarım brd diyordu, bence az gelir :) 
• 1 pkt. Vanilin
• 1 çay brd. yoğurt
• 1 çay brd. sıvıyağ
• 1 su brd. irmik 
• 1 çay brd. un (tarifte yoktu ama bence kesinlikle gerekli :) 
• 1 pkt. kabartma tozu
• 3 yemek kaşığı kakao

Hazırlanışı:

Yumurtaları, şekeri ve vanilini iyice çırptım. Sırasıyla yoğurt ve yağı ekleyerek karıştırmaya devam ettim İrmik, un, kabartma tozu ve kakaoyu eleyerek - Arya eledi :) - ekledim ve çırptım. 185 derecede önceden ısınmış fırında tam 25 dakikada pişti. 

Kokusu evi sardı, herkes ne yaptın böyle diye mutfağa geldi :) Görüntüsü ve kokusu süper ama tadını ancak yarın akşam öğreneceğiz :D Gelip güncelleme yazarım buraya :) 

Şimdilik hoşçakalın... 

Günlerdir fonda çalan şarkı: Gözlerine Göz Değmiş - Sezen Aksu

Sadece gitmek istiyorum...

Bugün kağıt kalem ile döktüm içimi... 

Son günler...

Her akşam önce oyun sonra kitap okuma saati yapıyoruz Arya ile :)

Sanırım evvelsi gün çıkmıştı bu muhteşem gökkuşağı :) 

Günlerdir Uno oynuyorduk, bugün değişiklik olsun diyerek kızma birader oynadık. Dün gece Uno'da 5-2 yemiştim; bu gece kızma biraderde 2-0 yendim :D Arya, yenilen pehlivan güreşe doymaz hesabı bir tur daha oynamak istedi ama kitap okuma saatimiz geldiği için kurtardım paçamı :))

Yandan hadi sen de okusana deyip duruyor Arya Hanım :))

Görüşmek üzere... 

Aynadaki Kadın...

Havalar birden soğudu. Çok üşüdüğüm için yataktan çıkamıyorum. Yatağın tam karşısında ayna var. Bakıyorum ve şaşırıyorum aynada ufacık kalmış suratıyla, çökmüş gözleriyle bana bakan kadını görünce... O kadar ufak tefek geliyor ki gözüme... oysa bildim bileli "büyük" bir kadındı. Ben mi yanlış biliyordum yoksa aynadaki kadın mı küçüldü? Kararsızım.

Tekrar tekrar bakıyorum aynaya. Yetmiyor; ışığı açıp aynaya yaklaşıp bakıyorum. Evrim hep kaşık kadar yüzün var diyordu ama... Ne zaman kaşık kadar kaldı acaba bu yüz? Tanıştığımızda hiç öyle değildi eminim. Hatta daha düne kadar da öyle değildi. Peki ne oldu, ne zaman oldu? 

Ne olduysa bu fıtıkla başladı. Savaşmaktan yoruldum. Yoruldukça içime doğru çekilip küçüldüm sanırım. Tanımakta zorlanıyorum aynada gördüğüm kadını ama gözüm bir yerden de ısırıyor sanki ufaktan. Tam çıkaramıyorum. Sonra eski fotoğraflar geliyor gözümün önüne. Annem... Bir ağacın altında oturmuş hüzünlü bir gülümsemeyle bakıyor kameraya. Saçları kısacık...

Kız çocuklarının en büyük mücadelesidir annesine benzememek ama ne kadar uzağa gitmek istesek o kadar dibine düşeriz annemizin. Gölgesinde kalmak istemediğimiz onca yıldan sonra dönüp bakınca birbirine karışır gölgelerimiz. Ne kadar farklı olsak da bir yerden mutlaka bir şekilde benzeriz annelerimize... Aynaya bakınca tanıyamadığım bu kadın garip bir şeklide annemi anımsatıyor şimdi bana. 

Şikayet etmiyorum halimden. Başka bir yerde olmak da istemediğime göre mutluyum demek ki! 

Gülümsüyorum aynadaki bu yeni kadına. Kaşık kadar kalmış yüzüm, kısacık saçlarım ve yorgun gözlerimle inadına gülümsüyorum Hayat'a. 

Muhteşem Bir Cumartesi

Sabah sarmaş dolaş uyanıp yatakta miskinlik yapmak... Tavada yumurta, kızarmış ekmek, tereyağı, bal reçel, semizotu, salatalık ve olmazsa olmaz Bergama tulumu ile mis gibi bir sabah kahvaltısı...

Kahvaltı sonrası birlikte haftalık alışverişi halletmek, dönüşte yine sarmaş dolaş olup koltukta film izlemek... Film sonrası tazecik baget ekmeğe yapılan beyaz peynir, domates ve pesto soslu sandviçler ve bir termos çay ile sahilde mini piknik :) Piknikte biraz müzik, biraz dergi... Tam o esnada telefona düşen "Rüya iki tane tiyatro biletim var. Biz gidemiyoruz, biletler yanmasın, siz gidin." mesajı! Kaçar mı bu fırsat :D

5dk sonra biletlerle birlikte evdeyim. Evrim'i yolda telefonla ikna ettim :)). Hızlıca üstümüzü değiştirip tiyatroya yetişiyoruz. Oyunun adı "Irwin Motor". Vurucu bir oyun. Yer yer fazla geliyor bazı replikler bize ama oyuncular başarılı.

Oyun çıkışı sahilde el ele yürüyüş ve kapanış :)

Bir piknik severin aynaya yansıyan mutlu görüntüsü

Mükemmel üçlü: Kafa Dergi, Pestolu Sandviçler ve Çay :)

Nasil asil, nasıl tatlı bir arkadaştın sen :)

Sevmek

Gerçek sevgi çok basit, çok kolay, çok net, çok derin. Soru işaretleri yok, şüpheler yok, korkular, kaygılar yok, utanç yok.

Oturmuş kahvaltı yaparken bitmek üzere olan reçelin sonuna bakıp "O sever incir reçelini, bunu o yesin." demek. Sonra O'nu sevdiğini bir kez daha anlayıp gülümsemek :) Bu kadar basit işte sevmek!

Rastgele gezinirken bu şarkıya denk geldim. Ne çok sevilirdi Gökhan Kırdar şarkıları... 

Önce Deniz Sonra Yeni Bir Ben

Saçımı kestirdim tabi ki :) Çok bile dayanmıştım :))) 

Aslında bu modeli ilk kez kullanmıyorum. 

5 yıl önce de şöyleydim: 

Aradan geçen 5 yılda yaşlanmışım ama n'apalım Hayat'tan kaçış yok :) 

... 

Bugün hava 30 dereceydi. Okul çıkışı Evrim'i ikna ettim, birlikte denize gittik :)

        Saçlarımı da deniz dönüşü kestirdim