bazen bi dükkan görürsün cıvıl cıvıl,
bazen bi dünya düşlersin capcanlı,
bazen tektir istediğin, bir düşün olsun
olması olası...
bekliyorum çok çoook uzun zamandır. aklanmayı, yeniden doğmayı, güzel şeyler umabilmeyi bekliyorum. her kötü yılın arkasından güzel bir yıl hayal ediyorum. 22 yaşındayım ve sanırım doğduğum günden beri güzel günler gelecek diye bekliyorum. ne zaman umutlansam, ne zaman bir ipin ucunu görsem peşinden gidiyorum ama yakalayamıyorum ipleri.
vazgeçiyorum bazen hayattan, umutlanmaktan ama bazen de bir o kadar inatla umut ediyorum. hayata sarılıyorum o istemese bile. bazen çok bencil oluyorum. başkalarının hayatlarına da sarılıyorum. başkalarının hayatlarına makyaj yapmak, onları güzelleştirmek, pürüzlerini yok etmek bana iyi geliyor. ben de başkalarının hayatlarına sarılıyorum kendi hayatım yetmeyince. bazen de tamamen başkasının hayatında yaşıyorum. onun hayatı ne kadar iyi olursa ben de o kadar yaşıyorum. kendi hayatıma ara veriyorum. şu anda da ara verdim hayatıma. ama bu kez mutlu değilim çünkü beni mutlu eden hayatın sahibi ulaşamayacağım bir yerde. biliyorum oldukça karışık oldu. aslında çok basit. eğer birini seviyorsanız kendi hayatlarınızı bırakıp birlikte yeni ve ortak bir hayat yaşamaya başlıyorsunuz. işte benim hayat ortağım şu an uzakta. işte bu yüzden şimdilik herşeyi erteliyorum. uçmuyorum, sürekli rötar yapıyorum.
umut ediyorum, vazgeçmiyorum. bekliyorum. ipleri kovalamaya devam ediyorum. değişmeden, eğilip bükülmeden, kendime doğru bir yol bulmaya çalışarak ilerliyorum. yazmayı ve anlatmayı seviyorum. belki de ertelediklerimi yazarak beklemeyi seçiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder