Perşembe, Ekim 15, 2009

Bilemiyorum ki...

Neden böyle geliyolar bana soldan soldan?

Hiç bilmiyorum:( Sebep yok görünürde; işim gücüm var; evim var; kardeşim, ananem sağlıklı Allah'a şükür. E benim de elim ayağım tutuyor, gözüm görüyor. Ne istiyorum daha anlamıyorum ki ben de!

Neden iyi hissedemiyorum kendimi?

Neyse...

Dün akşam Acıbadem'in 2 atlısı Oktay ve Walkun bendeydi; ama tabi ki 3. atlıyı (Berkay:) aradı gözlerimiz. 2-3 yıldır hep ben onların evine misafir oluyordum, şimdi onlar bana misafir oluyor; zaman ve koşullar nasıl da değişiyor.

Bir aksilik olmazsa yarın gece herkes bizim evde toparlanacak; Cmt de Şehnaz gelecek. Pazar günü de Üsküdar da Mustilerle kahvaltı yapacağız yani yoğun bir hafta sonu beni bekliyor:) Hafta sonlarını yani yaşadığımı hissettiğim ender zamanları seviyorum.

2 yorum:

Hayat, sen bambaşka planlar yaparken başına gelenlermiş gerçekten...

Bu akşam bir elimde kitabım, bir elimde sıcak çikolata ile tam kendi kendime "Huzur bu işte" derken telefon çaldı ve kardeşim ağla...