Kendine "Dur" Diyebilmek ve Yaz...

Bugün kendime bir kez daha dur diyebildim. Burnumun dikine gidip sırf bencillikten yanlış yapmak yerine sakin kalıp doğru olanı yaptım. Çok zordu. Detayları anlatmak istemiyorum ama "biz" olmanın değeri için, "ben" olmaktan feragat ettim. Çünkü bu konu özelinde böyle olmalıydı.

Kendimle azcık gurur duyup kendimi beğenmişlik ettiğim ilk paragrafı bir kenara bırakırsak hızlı başladığım yaz mevsimine nasıl hızla devam ettiğimi anlatabilirim :) En son konserden konsere koşuyordum sonrasında arkadaş buluşmalarında kaybettim kendimi :)) 

Nagihan'ın düğününe giderken :) 

Okullar kapanır da kutlama yapılmaz mı :)) Köprücü tayfasıyla Fındıklı :) 

... 

Karadeniz hatunlarla Fındıklı Habu :) 

... 

Bu yıl da doğum günüm 1,5 ay önce seminer haftasında kutlandı tabi ki :)) 

Pastayla kutlamayı bırakalı yıllar oldu, herkesin favori yiyeceği ile kutluyoruz :)) 

Çekirdek kadro :) 

Seminer haftası öğretmen çocuğu olmak :) Çocuklar okulda büyüyor :) 

Funda'nın kuzusu, benim Su kuşum 🩷

Okul sonrası Arya ile badminton oynadık :) 

Gezmekten fırsat buldukça az da olsa arada bir şeyler pişirdim :)) 

Manzaraya karşı ne güzel köfte yoğruluyormuş :)) 

Tabi ki İzmir Köfte :) 

Ev yapımı orman meyveli crumble :) 

... 

Bugün itibariyle bir eğitim-öğretim yılı daha resmi olarak bitti. Darısı nice senelerin başına :)) 1 Eylül'e kadar özgürüm 💃🏻🥳🥳🥳🧿

Neler yapsam acaba 😏😄