"Karma"ya İnanmak...

"Karma; hem fiziksel hem de zihinsel her türlü eylemin sonuçlarının kaçınılmaz olduğunu ifade eder; düşündüğümüz her şey ya da yaptığımız her eylemin sonuçlarının, bizi bu yaşamımızda ya da sonraki yaşamımızda etkileyeceğini söyleyen bir kuraldır. Yani; gerçekleştirmiş olduğumuz, fiziksel ya da zihinsel her türlü eylemin etkilerini şu anki gerçek yaşam içinde görmesek bile, bir sonraki yaşamımızda bu etkiler mutlaka kendini gösterecektir." diyor vikipedi. İslamiyet'teki" ilahi adalet" anlayışı gibi...

Eskiden hiiiiiç inanmazdım; herkesin yaptığı yanına kâr kalıyor, olan hep iyilere oluyor derdim. Sonra Evrim'le tanıştım :D Karma'nın Evrim'e geridönüş hızı inanılmaz! Oldu ki haksız yere günahını alayım, çat! İniyor yüzüme Karma'nın tokadı anında :)) Kaç kez telefonum düşüp kırıldı, elim yandı, planım iptal oldu, elimdeki iş elimde patladı... Yalnız bana değil, Evrim'e yamuk yapan herkese işliyor. Bunu anlattığımda gülüp dalga geçiyorlar; "Hadi canım sen de! Denk gelmiştir" falan diyorlar. Peki kendiniz deneyin diyorum :) Onlar anlamıyor ama inanmayıp dalga geçmelerinin karşılığı bile geliyor çok kısa zamanda. 

Karma sürecinin işlemesinin ilk kuralı Evrim'in asla karşı tarafa karşı bir art niyet beslememesi, asla beddua etmemesi, hatta yamuk yapan kişinin art niyetli olmadığına inanması. Yani Evrim hep şöyle diyor: "Ya kötü niyetli değil, bilerek yapmamıştır."

Mesela Evrim yıllar önce bölge müdürü ile sorun yaşayıp işten ayrılırken, "Aslında çok iyi adam. Bazı şeyleri mecburen yapıyor." diyerek kendinden çok bölge müdürüne üzülmüştü. Oysa bölge müdürü, Evrim'i harcamıştı. Evrim'in ayrılmasının üstünden 1 yıl geçmeden işten çıkarıldı bölge müdürü. 

Başka bir firmada mağaza müdürü önce kendi tanıdığını Evrim'le eş pozisyonda işe alıp bir süre sonra firma küçülmeye gideceği için Evrim'in işten çıkarılmasına sebep olmuştu. O zaman da Evrim, ondan sonra alınan kadın için "Onun yaşı ve tecrübesi benden fazla. Normal benim çıkarılmam." demişti. Çok geçmedi hem mağaza müdürü hem de işe aldığı kadın arkadaşı firmadan atıldılar. Evrim'le geçirdiğim yaklaşık 20 yıl hep böyle hikayelerle dolu. 

Karma, arkadaşlar arasında ve aile içinde de çok aktif işliyor. Evrim'le sürekli uğraşan, her fırsatta dalga geçmeye çalışan akrabaları da hep tepetaklak oluyor. Hiç de akıllanmıyorlar. Evrim'i bir şekilde kullanan ya da zaman zaman üstünlük taslayan arkadaşları da Karma'dan nasiplerini aldılar. Tüm bu süreçlerde Evrim'in tüm saflığını koruyup onlar için üzülmesi de beni benden alıyor.

Yıllar içinde Evrim sayesinde benim Karma'mda aktifleşti :D Zaman zaman - yok yere benimle uğraştığı anlarda - Evrim'in de başına ufak tefek şeyler geliyor ve o anlarda ben çok gülüyorum: Yaaa koskaca Karma bir sana mı hizmet ediyor? Arada sırada bize de sıra geliyor demek ki!" diyorum Evrim'e :)) O da gülüyor tabi :)) 

... 

Bugün bu yazıyı yazma sebebim çok başkaydı aslında. Bugün başka birinin kendi yaşattığının aynısını birebir yaşaması üzerine bu yazıyı yazmak istedim. Yıllar önce ihtiyacı olan bir arkadaşını söz verdiği halde yalnız bırakan biri, bugün aynı durumda ve yapayalnız. Tek fark ortada verilmiş bir söz yoktu bu kez. Bunun karmik bir karşılık olduğu aklının kıyısından bile geçmeyecek belki de ama bilmemesi gerçekliğini değiştirmez. 

Aldığımız her karardan, attığımız ya da atmadığımız her adımdan, yaptığımız her eylemden sorumluyuz. Öyle ya da böyle karşılılığını alıyoruz. Sadece bazen fark etmiyoruz hayatın hırgürü içinde. 

Demem o ki, kimsenin ahı yerde kalmıyor. Yaptığının yanına kâr kaldığını sanan da gerçeği görmüyor sadece. Bunu kabullendiğim günden beri kendime ve sevdiklerime karşı dürüstüm. Kimseye haksızlık etmiyorum; edersem de Karma'nın mutlak bunun acısını benden çıkaracağını biliyorum. Bana haksızlık yapıldığında da bir şekilde yapanın fitil fitil burnundan geleceğini ama bunu asla kendi yaptıklarına bağlamayacağını ve ders almayacağını da biliyorum. 

Neden bu haldeyim diye sorguladığınız anlarda kendinize dürüst olursanız neden o halde olduğunuzu mutlaka anlayacaksınız. Anlayıp kabullenince daha kolay geçiyor. Alınması gereken ders alınınca çile azalıyor. Bu demek değil ki kötü durumda olan herkes hak ettiği için kötü durumda. Anlatmak istediğim çok başka. Ben sadece bazen yaşadığımız şeyler bizim başkalarına yaşattığımız şeylerle alakalı. 

Ben kimseye bir şey yapmadım, içinde bulunduğum durumu hak etmiyorum dediğimiz anlar var tabi ki hayatta. Bazen sadece yanlış zamanda, yanlış yerde olmak; yanlış kişiye değer vermek, güvenmek, sevmek de zor duruma sokabiliyor insanı. O anlarda, yaşadıklarımıza sebep olan kişilerin karşılıksız kalmayacağını, bir şekilde yaptıklarının karşılığını yaşayacaklarını anlatmak istiyorum. 

Umarım bu yazının birilerine faydası dokunur.