Taşınmak...

Taşınma fobim olduğundan bahsetmiş miydim acaba size? Taşınmaya çalışırken panik atak geçirip evden kaçıyorum; hep Evrim'le annem hallediyor işleri. Düşününce bile içim daralıyor :(

7 yıldır kiracı olarak oturduğumuz ev satılıyor. Ev sahibimiz bu evi satıp İstanbul'dan ev alacağını söyleyerek ev için satılık ilanı koydu. Herkes İstanbul'daki evini satıp kaçarken bizim şansımıza ev sahibimiz tam tersini yapmaya karar verdi. "Ev satılsın ne olacak ki başka ev bulunur" demek isterdim ama Hopa küçük bir yer ve şu anda sadece 7 tane kiralık daire var. 4 tanesi taşınmak istemediğimiz Sundura mahallesinde, 1'i arabasız bir yere gidip gelinmesi çok zor olan yokuş yukarı bir yerde, 1'i merkezden uzak Sugören'de ve sonuncusu için de şu an kiracıyla anlaşmak üzerelermiş. Yani pek seçeneğimiz yok maalesef. Tam burda içim şiştiği için tek diyeceğim offfffffffffffffs...

Peki ne yapacağız?

İstanbul'daki kendi evimiz kentsel dönüşüme girecekmiş. Tabi ki üstüne para ödememiz gerekecek vs. Biz de onu satıp buradan ev alalım diye düşünüyoruz ama satılık ev fiyatları saçma derece uçmuş durumda. Sonuç olarak sanırım Hopa'dan ayrılıp Arhavi'ye taşınacağız. Orada ev fiyatları daha uygun. Arya önümüzdeki yıl ortaokula gidecek ve Arhavi'de iyi bir ortaokul da var. Her şeyde / şer'de bir hayır vardır deyip akışa bırakacağız kendimizi. Bakalım.

Mutfak penceremden dünyaya bakmayı özlemek istemiyorum :(

Ya salonumuzu geçtiğimiz yaz boyatıp yenilemiş olmamız...

Umarım aynı keyifle oturmaya devam ederiz balkonumuzda...

Oturduğumuz ev oldukça eski ama biz yine de seviyoruz. Konumu, manzarası çok iyi ve üstelik Arya'nın mevcut okuluna da, önümüzdeki yıl gitmesini istediğimiz ortaokula da çok yakın. Evrim, evin hemen satılmayacağını düşünüyor. Umarım haklı çıkar çünkü taşınmaya hiç hazır değilim ve önümüzdeki 100 yıl içinde hazır olabileceğimi de sanmıyorum.

Edit: Giderek normalleşiyor kafamda taşınma olasılığı. Belki de zamanı gelmiştir hissi yerleşiyor içime yavaştan. Hadi hayırlısı...