Birleştirince Bir Yere Varmayan Noktalar...

Şiirle gerçek manada tanışmam ve şiir aşığı olmam lise yıllarıma denk gelir. Şehnazların şiir gecesinde aralanan şiir kapısından kendi şiir gecemizde geçip bir daha da ayrılamadım o dünyadan. Orhan Veli, Nazım Hikmet, Can Yücel, ve Özdemir Asaf ile başlayan ilgim Cemal Süreya ile doruk noktasına erişti sanırım. Özellikle son zamanlarda Cemal Süreya şiirleri ile yatıp kalkıyorum adeta. En sevdiklerimi aşağıya bırakıp kaçayım.

Uzaktan Seviyorum Seni

uzaktan seviyorum seni 

kokunu alamadan, 

boynuna sarılamadan 

yüzüne dokunamadan 

sadece seviyorum

öyle uzaktan seviyorum seni

elini tutmadan

yüreğine dokunmadan

gözlerinde dalıp dalıp gitmeden

şu üç günlük sevdalara inat

serserice değil adam gibi seviyorum

öyle uzaktan seviyorum seni

yanaklarına sızan iki damla yaşını silmeden

en çılgın kahkahalarına ortak olmadan

en sevdiğin şarkıyı beraber mırıldanmadan

öyle uzaktan seviyorum seni

kırmadan

dökmeden

parçalamadan

üzmeden

ağlatmadan uzaktan seviyorum

öyle uzaktan seviyorum seni;

sana söylemek istediğim her kelimeyi

dilimde parçalayarak seviyorum

damla damla dökülürken kelimelerim

masum beyaz bir kağıtta seviyorum.

Biliyorum Sana Giden Yollar Kapalı

Biliyorum sana giden yollar kapalı

Üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni

Ne kadar yakından ve arada uçurum;

İnsanlar, evler, aramızda duvarlar gibi

Uyandım uyandım, hep seni düşündüm

Yalnız seni, yalnız senin gözlerini

Sen Bayan Nihayet, sen ölümüm kalımım

Ben artık adam olmam bu derde düşeli

Şimdilerde bir köpek gibi koşuyorum ordan oraya

Yoksa gururlu bir kişiyim aslında, inan ki

Anımsamıyorum yarı dolu bir bardaktan su içtiğimi

Ve içim götürmez kenarından kesilmiş ekmeği

Kaç kez sana uzaktan baktım 5.45 vapurunda;

Hangi şarkıyı duysam, bizim için söylenmiş sanki

Tek yanlı aşk kişiyi nasıl aptallaştırıyor

Nasıl unutmuşum senin bir başkasını sevdiğini

Çocukça ve seni üzen girişimlerim oldu;

Bağışla bir daha tekrarlanmaz hiçbiri

Rastlaşmamak için elimden geleni yaparım

Bu böyle pek de kolay değil gerçi...

Alışırım seni yalnız düşlerde okşamaya;

Bunun verdiği mutluluk da az değil ki

Çıkar giderim bu kentten daha olmazsa,

Sensizliğin bir adı olur, bir anlamı olur belki

İnan belli etmem, seni hiç rahatsız etmem,

Son isteğimi de söyleyebilirim şimdi:

Bir gece yarısı yazıyorum bu mektubu

Yalvarırım onu okuma çarşamba günleri

Sevmek Ne Uzun Kelime

Dokunulmasa da, görülmese de;

Kalpte yer verilir bazısına,

Nedensiz...

Sen; aklım ve kalbim arasında kalan,

En güzel çaresizliğimsin.

Gerçi aklıma bile gelmiyorsun artık.

O kadar kalbimdesin ki...

Gözlerinin kahvesinden koy ömrüme,

Kırk yılın hatırına "SEN" kalayım.

"Sevmek" ne uzun kelime...

Şimdi açsam pencereyi beklesem.

Sen gelsen, olmaz ya hani geliversen.

Hiçbir şey sormasan,

Hiçbir şey söylemesen,

Sussan,

Sussam,

Sussak...

Susuşların anlattıklarını dinlesek.

               ...

"Sevmek Ne Uzun Kelime" ile başlayan şu mektubu paylaşmazsam eksik olur:

Sevmek ne uzun kelime. Derin deniz mavisi. Ne zaman geleceksin. Gelsen ya. Güzel buralar. Hem sana bütün olmayı öğretirim. Göğsünde kaybolurum hüzünlendiğim dakikalarda, çünkü senin omuzlarında ağlamanın deniz manzarası var. Giderdin dedim. Gittin ve gittiğin kırk gece sana uyudum. Aklım ödünç, ellerim yanlış. Ama sen yine de gitme. Gidersen peşinden gelmem ama kalırsan bu masalın sonunu birlikte öğreniriz. Bulutlardan elbise dikmeye başlasın mı güvercinler? Ama yine de sen bilirsin. Sana gitme demeyeceğim. Zaten ben senin gidişine hastayım. Sustuk yine. Sigaralarımızı içtik. Sigaralarımızı dedim evet. Sen sigara sevmezsin. Nefret edersin. Her sigara içtiğimde senin yerine de içiyorum ben. Gidiyorum. yollar ıssız, karanlık. Ben güzel değil miyim? Neden kuş koymuyorlar yoluma? Bu hayat sıktı. Gel yürüyelim.

Cemal Süreya / Onüç Günün Mektupları

Hadi siz de yorumlara sevdiğiniz bir şiiri bırakın :) Şiirsever değilseniz şarkı da kabul :)

#geceyebirşiirbırak