...
Hayatımızın kritik anlarında yanımızda kimin olduğu çok önemlidir. O an fark etmesek bile elimizi tutan aslında hayatımızı tutar ellerinin arasında.
Şöyle bir geçmişe dönersem, daha önceki yazılarımda anlattığım üzere Şehnaz'la ortaokul yıllarımızdan bugüne devam eden dostluğumuz pek çok zor günde beni ayakta tuttu defalarca kez. Lisede okullarımız ayrıldı ama arkadaşlığımız değişmedi. Kendi okulumda kızlı erkekli kalabalık bir arkadaş grubumuz vardı, sürekli beraber takılır ve çok eğlenirdik. Sonra ben bir hata yaptım ve ortaya çıkınca gruptan dışlandım. O gruptan bir tek Soner yanımda kaldı. O olmasa lise dönemimi kolay kolay atlatamazdım. Hep yanımda oldu. O dönemde bana sırtını dönmeyen diğer bir arkadaşımsa Burak'tı. İkisiyle de hala arkadaşız. Yazımın burasında küçük bir mola verip her ikisiyle de konuşup hasret giderdim. İyi geldi :)
Üniversite yıllarımda bu kez Oktay vardı yanımda. Kimseyi tanımadığımız, hiçbir yeri bilmediğimiz İstanbul'a yoldaş olduk birbirimize. Sonra Derya ve Pınar girdi hayatıma. Oktay'ın ev arkadaşı olarak hayatıma giren ama ilk günden benim de arkadaşım olan Volkan ve Berkay'ı atlamayalım tabi ki :) Üniversite yıllarımdaki bir sürü zorluğu da onlar sayesinde atlattım.
Üniversite sonrası yıllarca yeni bir arkadaş almadım hayatıma. Ta ki anne olana dek. İşte en başta bahsettiğim dostum o zamanlar girdi hayatıma. Hayatın en büyük lütüflarından biri bana. Önce annelik hezeyanlarımı sonra da benlik hezeyanlarımı onunla atlattım, atlatıyorum.
Hopa'ya geldiğimiz ilk yıl çok zordu. O yılı da geldiğimiz ilk hafta tanıştığım Özlem'le birlikte atlattık. Sonrası da geldi yeni dostlukların. Yıllarca "İnsan sevmiyorum ben" diye gezinen uyuz Rüya gitti, yerine arkadaşlarını görmeden bir gün geçiremeyen yeni bir Rüya geldi. Çünkü anladım ki hayat sevdiklerimizle güzel, hayatla başa çıkmak en zor anımızda uzanan dost eliyle daha kolay. Çok bir şey değil, bazen sadece birinin yanında olup "Geçecek" demesi yetiyor.
Count on me - Bruno Mars
Ooo, Hopa'da güneş yüzünü göstermiş, çok sevindim:)
YanıtlaSilMüthiş bir yazma isteği var içimde. Ne güzel, değer verdiğiniz candan dostlarınız var. Gerçek alemde ailemden gayrı dost diyeceğim kimsem olmadığı halde, üstelik yaşım sizlerden çok daha ileriyken neden ben bu kadar huzurluyum? Bende mi bir gariplik var diye soruyorum kendime zaman zaman. Blog arkadaşlarım dışında hiç kimseyi dost sınıfına sokmuyorum. Sizler mutlu olunca seviniyor, sıkıntıya düşünce üzülüyorum. Sevda Hanım'dan uzun bir süre ses çıkmıyor sözgelimi, merak ediyorum acaba hasta mı diye. Umarım bir şeyi yoktur.
Artık beni tanıdığınızı düşünüyorum ve bildiğiniz gibi hayatın akışına bıraktım kendimi. Ailemle güven içindeyim, karnım doyuyor daha ne isterim. Yarın karşıma ne çıkacak bilmiyorum, canım sıkılabilir bir süre, sonra geçer. Belki de güzel şeyler olacak yarın. Hepsine hazırım. Kafamda ulaşılması zor hedefler yok. Elbette pandemi bitsin gezelim, eğlenelim istiyorum ama bitmeyince kederlenmiyorum. Hayata olağanüstü anlamlar yüklemiyorum. Hiçbir şey aklımda kalmayacak, gözüm açık gitmeyeceğim. Hayat sürprizlerle dolu...
Mr. Kaplan, şu hayatta her şey mümkün, her şey insan için. İyisi de, kötüsü de! Gelip geçiyor her şey, hayata olağanüstü anlamlar yüklemek gereksiz. Tüm bunlarda hem fikiriz :) Dostluk konusunda da çok farklı değiliz aslında. Her ikimiz de yüzyüze bile gelmediğimiz halde blog arkadaşlarımızı seviyor ve merak ediyoruz. İşte burda ben bir tık daha ileri gidip yazılarımı değil ama gözlermden kalbimi okuyan arkadaşlarımı da seviyor, merak ediyor ve varlıkları için şükrediyorum :)
SilSen de iyi ki birçoğumuzun hayatına girmişsin kediciğim. Sen de eminim o arkadaşlarına hep merhem oldun, destek oldun. Çünkü en büyük vasfa sahipsin; içine “değerlendirme, yargı, yaptırım” katmadan dinleyebilme vasfı.... Buöyle ender ki, seni yakalayan bırakmasın bence ;)
YanıtlaSilBen daha çok baş belası olmuşumdur sanırım :))))) Ama sanırım son yıllarda daha iyi bir arkadaş olmayı öğrendim :)
SilArkadaş konusunda çok şanslı hissediyorum heo kendimi :)
YanıtlaSilArkadaştan yana şanslı olmak çok mühim hayatta! En berbat anımızda uzanan dost eli gibisi yok :)
SilNe güzel anlatmışsınız. Dostluğunuzun önünde keyifli anılarla dolacak uzuuun yıllar olsun.
YanıtlaSilÇok teşekkürler :)
Sil