Yolda olmayı çok seviyorum.
Sonuçtan değil de süreçten zevk aldığım tek eylem yolculuk yapmak. "Hadi olsun bitsin, gideceğimiz yere varalım" değil; bizzat yolda olmak güzel. İçinden yol geçen şarkıları ayrı bir sevmem de bu yüzden belki de :)
Daha önce de yazmıştım İngilizce'de içerdiği çoklu anlamlar sebebiyle sevdiğim kelimeler var diye. "Tame" kelimesi de onlardan biri. Bir sürü anlamı var. "Evcilleştirmek" anlamının yanısıra "ilgi ve heyecandan mahrum bırakmak", "dizginlemek", "sıkıcı" , "manasız" gibi anlamları da barındırıyor Bana öyle geliyor ki, "evcilleştikçe manasızlaşıp sıkıcılaşıyor her şey" demenin tek kelimelik hali "tame".
"Tame" temel anlamıyla genellikle hayvanlar için "evcilleştirmek" manasında kullanılıyor ama nedense bana insanlar için kullanmak daha cazip geliyor. Hatta direk kendim için kullanmak istiyorum. Mesela "Status(Durum) " ya da "About(Hakkında)" kısmına şunları yazabilirim:
"Just struggling to tame myself."
"Why is it so hard to be tamed?"
"An eternal struggle: To tame thyself"
Tüm bu cümlelerde "Tame"in içerdiği çoklu anlamı Türkçe'de tek kelime ile anlatamam maalesef. Tabi ki derdimi çok daha iyi anlatacak kelimeler var Türkçe'de ama işte şu anda ihtiyacım olan kelime bu. Kısa ve dolu dolu!
Şu bilinç ne ilginç şey arkadaş!
En olmayacak şeyleri hiç unutmuyor, en çok ihtiyacımız olan şeyleri puf diye unutuveriyor.
Dost değil, düşman sanki!
Mesela bir filmin bir sahnesi var aklımda bir yerlerde... Kadın merdivenlerden aşağı mı iniyor, yukarı mı çıkıyor hatırlamıyorum, tam o esnada arkasından gelen adam tutup öpüyor kadını. Ne zaman bir merdiven görsem bu sahne geliyor aklıma ya da bazen tamamen durduk yere geliyor. Ama mesela bazen bir kitap ismi geçiyor sohbet arasında acaba okudum mu o kitabı diye düşünüp duruyorum, konuştukça hatırlar gibi oluyorum, konuştuğumuz kadarı tanıdık geliyor, gerisi yok! Unut o filmi, o sahneyi; onun yerine neyi okuyup neyi okumadığını tut di mi? Ama nerdeeeee?
2 gün önce 2. doz aşımı oldum. Tam kapanma zamanına denk gelmesi büyük şans oldu, dışarı çıkıp biraz nefes aldık :) Aşı için Artvin merkeze gittik. Dönüş yolunda arabayı kenara çekip ufak çaplı bir piknik kaçamağı yaptık. Ne kadar iyi geldiğini anlatamam ama fotoğraflar biraz ipucu verebilir :D
Sandalye ve masamız her daim bagajda, giderken yanımıza kahve almıştık. Totalde 20-25dk mola vermiş olduk. Manzaraya karşı otururken özgürlüğün ne kadar değerli olduğunu bir kez daha anladık. Bir an önce eski özgürlüğümüze (Corona öncesi de aslında ne kadar özgür olduğumuz başka bir tartışma konusu tabi ki) kavuşacağımız günleri dört gözle bekliyoruz.
*Fotolara şarkı gizledim, Sevgili Handan'a selam olsun ❤️
Bugün Evrim'in doğum günü. Tastamam 41 oldu :D Ailecek balkonda kutladık :)
Take care of the one you love
Take care of the one you need
Take care of the one who needs you most
Wafafa wam the one that feels you so
Take care of the one that holds your hand when it's cold.
Hayallere devam :)
DMAX'te yayınlanan Tamirat - Tadilat programını çok seviyorum. Aşağıdaki bölümde yanlış hatırlamıyorsam 8.000 dolara alınıp yenilendikten sonra 19.000 dolara satılan araç üstü çadırlı Land Rover 2 serisi jeep beni benden aldı 🤩
Aslen çiftlik için tasarlanmış olan bu araç Evrim'in çiftlik hayallerine de birebir uyuyor 😁 O çiftliğine, ben de jeepime kavuşsam keşke 🤩
Çoooook önceden kaydettiğim bir link çıktı geçenlerde tekrar karşıma. Bir proje, 300 aşk mektubu. Projenin sahibi bunu yapma amacını şurda anlatıyor. Renkler mektupların kime yazıldığını gösteriyor. Aşağıya rastgele tıklayıp okuduğum mektupların linkini bırakıyorum.
Aslında daha birçok mektuba tıkladım ama bazıları hiç okunmuyor maalesef :(
Ailecek ev yenileme programlarını çok seviyoruz. TLC'deki tüm yenileme programlarını izliyoruz. Hatta yetmiyor, Netflix'teki yenileme programlarını da izliyoruz. Evrim'in son birkaç yıldır en büyük hayali bir çiftlik evi yapmak ve izlediğimiz programlar sayesinde artık kafamızda nasıl bir ev istediğimize dair net bir imaj var.
Evrim'in hayalini gerçekleştirip bir arazi alırsak üstüne yaptıracağımız evin içinde beyaz duvarlar, ahşap döşeme ve kirişler, gerçek ağaçtan bir masa, masanın üstünde bakır/pirinç ya da rustic avize/aydınlatma, mutfak ve banyoda bakır musluklar, açık mutfak geniş bir oturma alanı, rahat ama biraz da şık koltuklar, minimalist çizgiler, İskandinav desenli bir kapı (Netflix "Stay Here" programı 1. sezon 1. bölüm yüzen evin kapısı gibi), geometrik desenlerle renklendirilmiş bir duvar, mekana hareket katan mutfak ve duş fayansları olmasını hayal ediyorum. Önceleri böyle şeyleri düşünüp karar vermek benim için imkansızdı diyebilirim ama üzerine düşündükçe, yenilenen onca evi gördükçe neyi sevip neyi sevmediğim giderek netleşti zihnimde.
Daha önce de bahsetmiştim, Tiny House Nation'da yapılan evlere bayılıyorum ama tam zamanlı olarak o kadar küçük bir evde yaşamak için kendimi zora koşmak istemiyorum. Yine de onlardan ilham alarak konteynerlardan oluşan bir ev yapabiliriz. Onlar bir, en fazla iki konteyner birleştiriyorlar ama bizim en az 4 konteynera ihtiyacımız var: açık mutfak ve salon, 2 ayrı yatak odası, banyo & tuvalet. Diğer seçeneğimiz ise prefabrik evler.
Nedense sadece yaşamak yetmiyor, paylaşmak istiyorum sık sık yaşamı. İnanılmaz keyif aldığım bir anı sevdiklerimle de paylaşmak istiyorum. Benim kadar keyif alsınlar, içimdeki coşkuyu hissedip anlasınlar, o andan aldığımız zevk paylaştıkça büyüsün, sarsın bizi istiyorum. Aynı şekilde sevdiğim biri mutlu olduğu, huzur bulduğu, keyif aldığı anları benimle paylaşınca ben de onun kadar mutlu olup iyi hissediyorum. Candan ötem, Cerenim bahçesinin fotoğraflarını yollayınca ağzım kulaklarıma varıyor. Ben de ona sık sık balkon penceremden deniz fotoları çekip yolluyorum. Bazen O, çiçeklere benim için bakıyor, bazen ben denize onun için bakıyorum. Paylaşıyoruz aynı dakikaları, aynı hissiyatı. Sonra Sevgili Handan var. Önceden "abla" diyordum ama baktım gencecik kadına haksızlık oluyor, vazgeçtim :)
Handan'ın fotoğraflarına bakarken o kadar mutlu oluyorum ki sanki ben de orada yanıbaşlarındaymışım gibi :) Enerjisi o kadar fazla ki fotoğraflardan taşıyor, içime ferahlık ve pozitif enerji yayılıyor bakarken :)
Ben de şuraya bırakayım bol güneşli, çiçekli, böcekli fotolar :)
Fotolar Artvin Çoruh Üniversite merkez kampüsünden. Evrim ALES'e gireceği için geldik, o sınavda ben bahçede keyifteyim :)
Şarkı: Scent of A Woman
Dedim ya yaşamak yetmiyor bazen, paylaşmak da istiyorum. Ama hak edenlerle paylaşılmalı hayat. Hayatı paylaşmayı hak edecek biri olmayı öğrenmeli en önce. Zor ama uğraşmaya değer :)
