Pazar, Mayıs 02, 2021

Paylaşma ihtiyacı

Nedense sadece yaşamak yetmiyor, paylaşmak istiyorum sık sık yaşamı. İnanılmaz keyif aldığım bir anı sevdiklerimle de paylaşmak istiyorum. Benim kadar keyif alsınlar, içimdeki coşkuyu hissedip anlasınlar, o andan aldığımız zevk paylaştıkça büyüsün, sarsın bizi istiyorum. Aynı şekilde sevdiğim biri mutlu olduğu, huzur bulduğu, keyif aldığı anları benimle paylaşınca ben de onun kadar mutlu olup iyi hissediyorum. Candan ötem, Cerenim bahçesinin fotoğraflarını yollayınca ağzım kulaklarıma varıyor. Ben de ona sık sık balkon penceremden deniz fotoları çekip yolluyorum. Bazen O, çiçeklere benim için bakıyor, bazen ben denize onun için bakıyorum. Paylaşıyoruz aynı dakikaları, aynı hissiyatı. Sonra Sevgili Handan var. Önceden "abla" diyordum ama baktım gencecik kadına haksızlık oluyor, vazgeçtim :) 

Handan'ın fotoğraflarına bakarken o kadar mutlu oluyorum ki sanki ben de orada yanıbaşlarındaymışım gibi :) Enerjisi o kadar fazla ki fotoğraflardan taşıyor, içime ferahlık ve pozitif enerji yayılıyor bakarken :)

Ben de şuraya bırakayım bol güneşli, çiçekli, böcekli fotolar :) 







Fotolar Artvin Çoruh Üniversite merkez kampüsünden. Evrim ALES'e gireceği için geldik, o sınavda ben bahçede keyifteyim :) 

Şarkı: Scent of A Woman

Dedim ya yaşamak yetmiyor bazen, paylaşmak da istiyorum. Ama hak edenlerle paylaşılmalı hayat. Hayatı paylaşmayı hak edecek biri olmayı öğrenmeli en önce. Zor ama uğraşmaya değer :) 

13 yorum:

  1. Dansı büyük bir mutlulukla izledim. Ve ağacın altındaki sandalyeye kuruldum seninle birlikte.

    Ne demiş Casar Flaischlen o harika şiirinde


    Başkaları için de bir diyeceğin olsun
    Tasada ve bunalımda
    Ve kendi ruhunu şenlendirecek her şeyi
    Söyle onlara da...

    Ve şu filmde tek başına Alaska'ya giden çocuk en sonunda ne fark etmişti? Yanında paylaşacak birisi olmadığında güzelliklerin sönüp gittiğini...

    Daha nice güzellikleri paylaşalım çoğalsın, ola ki dertlerimiz çıkarsa onları da paylaşalım, azalsın :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tam da dediğin gibi mutluluk paylaştıkça çoğalırken dertlerimiz de paylaştıkça hafifliyor, azalıyor <3 <3 <3

      Sil
  2. İnsanların doğası yalnızlık kavramına çoğu zaman tezat.. İletişim ve ilişki kurmaya, kendimizi anlatmaya kurulu bir doğamız var:-)) Tabi anlaşabilecek insan bulmak çok kolay değil, bulunca da sizin gibi değerlerini bilmek lazım:-) Mutlu pazarlar, sınavda başarılar.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Anlaşabilecek insan bulmak zor gerçekten, bulunca sıkı sıkı yapışasım geliyor benim bazen :)) Sınav iyi geçti diyor eşim ama bakalım sonuçlar da öyle diyecek mi :D

      Sil
  3. Paylaşmanın anlamının sosyal medyayla değişip bulanıklaştığı şu günlerde, sanırım bu gerçek, bu güzel paylaşımlara çok ihtiyacımız var! Gidemiyorsak da gitmiş kadar oluyoruz işte, zaten gerçeklik dediğimiz sadece bir algı durumu değil mi? <3 İyi ki varsın ve benimle paylaşıyorsun (özellikle o uçsuz bucaksız maviyi!)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gerçekten de gitmiş kadar oluyorum ben de fotolara bakarken :) İyi ki paylaşıyoruz bahçeyi, denizi, hayatı <3 <3 <3

      Sil
  4. ne şahane bir dans sahnesidir, yine ağzım kulaklarımda seyrettim :)

    YanıtlaSil
  5. Ne kadar bilgece sözler, yorumlar... En çok da son cümlelerini sevdim Mrs. Kedi. "Hak edenlerle paylaşılmalı hayat. Hayatı paylaşmayı hak edecek biri olmayı öğrenmeli en önce. Zor ama uğraşmaya değer :)"
    Bu güzel sözlere ilave olarak videosunu paylaştığın tango da düşünceni taçlandıracak cinsten. Zira sık sık izlediğim ve hayranı olduğum bir video. Daha dün yine izlemiş hatta yazıma eklemeyi geçirmiştim aklımdan. Teşekkürler:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler Mr. Kaplan :) Hayatı paylaşacağımız sevdiklerimiz olduğu için şanslıyız. Aynı şeyi onların da hissetmesini sağlamak için çabalamalıyız. Ben de filmi ve bu sahneyi çok seviyorum ve sık sık izlerim :)

      Sil
  6. mutluluk veren fotiler. hayatı hak etmek lazım tabiiii :)

    YanıtlaSil

Hayat, sen bambaşka planlar yaparken başına gelenlermiş gerçekten...

Bu akşam bir elimde kitabım, bir elimde sıcak çikolata ile tam kendi kendime "Huzur bu işte" derken telefon çaldı ve kardeşim ağla...