Perşembe, Ekim 26, 2023

Bok gibi hissetmek...

Bok gibi hissediyorum. İçimde fırtına kopuyor, dışım susmak zorunda.

Bir şey bitmeden başka bir şey oluyor. Dayanamıyorum. İmdat diye bağırmak istiyorum ama bağırsam kim ne yapacak. 

Yel değirmenleriyle savaşıp akıntıya karşı kürek çekmekten yoruldum. Durayım istiyorum. Bitsin. 


18 yorum:

  1. *Bu yorum duygulara tercüman olmak için değil, bir kuyruksuz kedi'nin yuvasına ansızın konuk olmak için yazılmıştır.
    Blog adını ilk okuduğumda çok şaşırdığımı hatırlıyorum. Neden kuyruksuz kedi, kim yok etmiş kuyruğunu...? Okudukça çok sevdiğimi biliyorum. Doğallığını, içtenliğini, "Ben böyleyim işte "diyebilen rahatlığını.
    Merak ederek kediler hakkında yazılmış bilgileri taradım. Gözüm elverdiğince. Kediler kadar keskin bir görüşe sahip değilim aslında. Onları hep uzaktan sevdim aslında. Ama kızımın evcilleştirdiği - cins değil- sokak kedilerini tanıdıkça kucağıma bile almışlığım vardır. Hele bir defa gözyaşı döken kedi bile gördüm. Ama biz insanlar da biliriz ki akıtılamayan gözyaşı bedene zarar verir.
    Gün gelir her şey biter, bitmese bile hafifler, azalır. "Kedi-köpek gibi " der ya insanlar: buralarda hepsi bir arada gül gibi geçiniyorlar. "Bir kedim bile yok" diyenlere anlatacak ne çok şeyin vardır kim bilir sevgili Kuyruksuz Kedi...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tam da dediğiniz gibi kuyruğum yok edildi öğretmenim. Suçlu kim deseniz... Tek bir isim verip geçemem. O kadar çok kişi o kadar çok kez bastı ki kuyruğuma... Sonunda kuyruğum mu koptu yoksa ben mi vazgeçtim kuyruğumdan emin değilim. Belki de hayatta kalmamın bedelidir kuyruğum.

      Anlatacak o kadar çok şey var ki... Bugün okulda laf lafı açtı ve sis perdesinin arkasında kalan bir sürü anım canlandı. Biliyor musunuz hayatımı değiştiren, kuyruğuma basmasına bile bile izin verdiğim kişilerden biriyle ilkokul 5. sınıfa giderken tanıştım. Yıllar içinde o kadar sistematik olarak bastı ki kuyruğuma... Hani fareler uyurken üfleye üfleye kulağını ısırıp yermiş de haberi olmazmış insanın. Öyle bir şey işte benim kuyruğumun kopma hikayesi de.

      Sil
    2. İki kez okudum yanıtını sevgili arkadaşım. Arkadaşım diyorum ama çocuklardan da, çok sevdiğim arkadaşlarım var. Ve tabii çocuklar gibi saf, sade, sevdiğim, güvendiğim, keşke şimdi yanında olup sadece elini tutup " istersen başını omzuma dayayıp ağlayabilirsin" diyebileceğim, sessizlik içinde sessizce konuşabileceğim dost gibi arkadaş saydıklarım...
      Keşke telefonunu bilip konuşabilseydim. "İnsanın acısını insan alır" en sevdiğim sözlerden biridir. Bazen de acıya panzehir olmak yerine zehir akıtanlar vardır. Mesafeleri ayarlayamamak belki de çoğumuzun eksik yanı.
      Her hüzünlü öykünün bir de son yazan bölümü vardır. Noktalı virgül değil, sıralayabildiğimiz kadar nokta koymak gerekebilir . Fareler dört bir yanı sarmışsa kedi olmaktan vazgeçip kaplan olmak da var. Ben seni neşeli öykülerin sevimli kedisi olarak tanıdım. Kuyrukları kopsa bile kediler dengeyi en iyi şekilde sağlayabilen canlılarmış. Hüzünlü öykülerin bir de ikinci bölümü vardır. Düşüncelerini ne güzel dile getirirdin. Haydi, tüm fareler deliklerine kaçsın.
      Yürekten sevgilerle

      Sil
  2. Umarım bu dönem çabucak gecer de ferahlık dönemi gelir. Yaşıyoruz mecburen....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Her şey gelip geçiyor ama bazen delip tam içimizden geçiyor.

      Sil
    2. Bilmez miyim, hiç kapanmayan, pas tutsa da sızlayan bir delik bırakıyor.

      Sil
  3. Çok sıkıntılı bir dönemden geçiyorsun sevgili Kedi, bunca uzaktan görülüyor. Umuyorum bu sıkıntı don olsun ve artık düzelme yoluna girmiş olsun.
    Sevgiler gönderiyorum. <3

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler. Elimden geleni yapıyorum atlatmak için.

      Sil
  4. Merhabalar.
    Yazınızda paylaştığınız durumları o kadar çok yaşıyoruz ki, bu durumları bloglara taşımadığımız için bilinmiyor. Aslında her birimizin yukarıda tasvirini kalem aldığınız serzenişlerle o kadar çok karşılaşılıyoruz ki, nitekim bu durum karşısında çaresiz kalıp susmak zorunda kalıyoruz.

    Ben böyle durumlarda yerimi değiştiriyorum. Yani bulunduğum mekanı terk edip, bir başka yerlere gidiyorum ve o bizi üzen şeylerden birazcık olsun rahatlıyorum. Eğer imkanı varsa, "Tebdili mekanda ferahlık vardır. " söylemi boş yere söylenmemiştir.

    Cenab-ı Hakk, sağlık, sıhhat ve afiyetlerler versin. Sizi sıkınıtılarınızdan kurtarsın ve feraha erdirsin inşAllah.

    Selam ve saygılarımla.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhabalar Recep Bey,
      Dediğiniz gibi herkes benzer şeyler yaşıyor belki de... Ben içimde tuttukça daha çok yorulduğum için anlatarak içimden atmaya çalışıyorum. Yer değiştirmenin iyi geleceğine eminim ama maalesef okulda işim başımdan aşkın. Bitmeyince eve de taşıyor işler. Yani kıpırdayacak fırsatım yok. Umarım ara tatilde yer değiştirebilirim az da olsa. İyi dilekleriniz için çok teşekkürler.

      Sil
  5. Geçti geçti canım. Şöyle bangır bangır müzik açıp kendine sal gitsin biraz. Ya da çılgın ağlak bir film bulup ağlamak da iyi geliyor bazen. Kocaman kocaman sarıldım sana.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Müzik olmasa hiç dayanamam sanırım. Filme gerek kalmadan da ağlıyorum bu sıralar. Ara tatile ulaşırsam toparlanacağıma inanıyorum. Az kaldı.

      Sil
  6. oluyor bazen amaa geçmiştir artıık :)

    YanıtlaSil
  7. Her buhranın arkasından bir ferahlık dönemi gelir ya tez elden bulsun seni, gelip sarmalasın...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler. Her gecenin bir sabahı var ama bu kez gece epey uzun geldi bana. Yine de sabah olacak tabi ki.

      Sil
  8. Geçmiş gitmiş olsun canım en kısa zamanda. Hepimizin özellikle biz kadınların dolup taştığı zamanlar oluyor. tüm yük bizlerin üzerinde kim ne derse desin. hele çalışan, evli ve çocukluysan.. bir de biz öğretmenlerin başında dolu sorun. neyse ki ara tatil geldi ama bu ara tatillerin de ömrü azmış. ne yazık ki seneye yok diyorlar ara tatiller

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler. Her sene bir öncekinden kötü oluyor durum eğitimde maalesef. Bakalım daha ne kadar yokuş aşağı gideceğiz. Belki de gidecek yer kalmamıştır da iyi yönde değişir bir şeyler.

      Sil

Hayat, sen bambaşka planlar yaparken başına gelenlermiş gerçekten...

Bu akşam bir elimde kitabım, bir elimde sıcak çikolata ile tam kendi kendime "Huzur bu işte" derken telefon çaldı ve kardeşim ağla...