Düştüm. Kalkamıyorum.
Yazamıyorum.
Kısır bir döngüye hapsoldum. Çıkamıyorum. Tüm yollar aynı yere çıkıyor. Tıkandım, yazamıyorum.
Yok! Gelmiyor! Tek bir ilginç fikir gelmiyor! Taslakta 10 tane hikaye var; her birinde 3-5 cümle yazılmış ama gelmiyor devamı. Günlerdir o mim senin bu mim benim dolanıp durdum. İnkar ettim tıkandığımı. Ama işte! Kabul ediyorum şimdi.
Tükendim!
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
-
Ay saçı burma Uzakta durma Gel ay sevgilim Boynunu burma Dağda duman yeri var Kaşta keman yeri var Yarim benden incinmiş ...
-
"Çok güçlüsün. Ben olsam onca şeye dayanamazdım." O kadar çok duydum ki bu cümleleri... Değilim! Dayanmamak gibi bi... -
Bir önceki yazımda bahsetmiştim mutfak aşkıma geri döndüğümden. Epeydir uzak kalınca hamburger yapmak için düştüm netteki tariflerin peşine ...
Bünyeyi şaşırt.
YanıtlaSilSabah 5 buçukta kalk bu hafta bir gün, öyle çalıştır bir de ilham perini.
Sabah işçiliği iyi oluyor.
Sabah 5 buçukta değil ama gece 3'te geldi ilham perisi! bakalım devamı için de sabah 5 buçuğu deneyeceğim :)
SilAma bazen de böyle olması gerekiyor.. bir hikaye kendini doğurana kadar yaşadığın her ana dikkat et. İnan bana o anların içinde sana göz kırpan binlerce ayrıntı var :))
YanıtlaSilHepimize oluyor, sıkma kendini. Bak şu yazdığın cümleler bile başlı başına hikaye ;)
Kısılıp kaldım dediğim yerde bir defter, bir kapı göz kırptı gerçekten :)
SilFırtına öncesi sessizliği. Muhteşem bir yazı geliyor, bulutlar toplanıyor, biliyorum, bekliyorum:)
YanıtlaSilUmarım haklı çıkarsınız :)
SilBence bu durum her kesde oluyor. Hiç üzülmeyin. Mola verin kendinize. Çıkın gezin, dolaşın. Sonbaharın serin havasını çekin içinize. Her şey güzel olacak.❤
YanıtlaSilBeni bu muhteşem güzellikteki sonbahar mahvetti zaten:(
SilOrhan Veli'nin dediği gibi:
"Beni bu güzel havalar mahvetti,
Böyle havada istifa ettim
Evkaftaki memuriyetimden.
Tütüne böyle havada alıştım,
Böyle havada aşık oldum;
Eve ekmekle tuz götürmeyi
Böyle havalarda unuttum;
Şiir yazma hastalığım
Hep böyle havalarda nüksetti;
Beni bu güzel havalar mahvetti."
Bu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilE çünkü yazamamak da başlı başına bir macera kendi içinde. Yazamadığında yaptıklarına bak, her biri ayrı bir hikaye, bir gün zamanları geldiğinde çıkacaklar tek tek.
SilAynı konu üstünde dönüp durmanın nedeni, o konuyu sonuna dek götüremediğini düşünmek olabilir. Hani sigara tiryakilerine yaptıkları gibi, küçük bir odada üstüste çok sayıda sigara içirmek ve sonunda "tamam yeter iğrendim" dedirtmek. Dönüp durduğun konudan duygusal anlamda kopmak için ne yapmalı, daha da üstüne gitmeli demiyorum ama bu da belli durumlarda etkili bir yöntem olabilir..
Ya senin yorumlar bende çok başka çağrışımlar yapıyor! Küçükken benim tikim vardı, bir sürü doktora gittik. Burnumu sıkıştırıp böyle yukarı kaldırıyordum. Doktorlardan biri "gir bir odaya yap, yap, yap, sıkılana kadar yap" dedi. Offf nasıl mutlu oldum anlatamam çünkü o güne dek hep yapmamam gerektiğini söylemişlerdi. Ama işin garibi daha sonra öğrendik ki benim saman alerjim varmış. Bir damla ile geçti gitti tikim de :) şimdi de seni dinleyip bir odaya girip yazıp yazıp çıkayım.
Silhadi hadiiiii geliyooooo yaaaa :)
YanıtlaSil:))))
SilBazen olur öyle. Ben bazen okuduğum kitabın yorumunu yazamıyorum. O derece:)
YanıtlaSilEvet bazen tıkanıyor insan. Ya da aynı konuya takılıp kalıyor. Ama vazgeçmemek, zorlamak lazım sanırım.
Sil