Cumartesi, Aralık 14, 2019

Ah benim dağ gibi durup dal gibi kırılan kalbim...


"Çok güçlüsün. Ben olsam onca şeye dayanamazdım."

O kadar çok duydum ki bu cümleleri...

Değilim!

Dayanmamak gibi bir seçeneğim yok ki! Dağ gibi görünür bazen kalbim de dal gibi kırılıverir işte. Bu gece olduğu gibi. Ne zaman çok canım acısa ama halim olmasa anlatmaya "İyiyim" der geçerim. Ama o sızı geçmez. Gecenin 5'inde kramp olur önce ayak parmaklarımı büker sonra tüm bacağıma yayılır. Bastırdığım, susturduğum kalbimin ağrısı çığlık olur ayağımdan, bacağımdan, elimden, kolumdan firar eder eninde sonunda. Ama elbet geçer. Hangi kramp geçmez ki :)


O dal nasıl sessizce kırıldıysa öyle kaynar yine bu gövdeye. Dağ gibi sağlam durur yine elbet :)

*Siz şarkıyı ister Sezen'den ister Suavi'den dinleyin ama benim favorim Suavi versiyonu. Ağlamaklı, melankolik değil de daha coşkulu, daha umutlu! Ben de öyleyim!




**Görsel Instagram'da ozdemir.asaf sayfasından alınmıştır.

16 yorum:

  1. Çok sonradan anladım ki, güçlü olan insanların (duygusal olarak sağlam olanlar yani) daha sık kalbi kırılıyor. çünkü kalp ve 'ince görmek' birlikte çalışan şeyler.

    Aklımdasın sabahtan beri...
    Sanırım benim boş mevzuda da canın sıkıldı. Halbuki -seni nasıl ikna etsem- alakası bile yok!

    Bana bıraktığın yorumlar, bakış açın anca benim kafamı açar Kuyruksuz Kedicim!

    (biliyorum öyle bir şey talep etmedin ama yazıyı editledim)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yok Kahve'm, senin mevzuda damla bile üzülmedim. Arkadaşım olarak görüyorum ben seni :) her daim açığım karşılıklı konuşup anlaşmaya hatta anlaşamayıp saygı duymaya :) çok başka bir şey oldu, kalbim acıdı çok. Ama geçecek! Bu kez başkası kırılmasın, uzaklaşmasın diye geri adım atmak istemiyorum sadece.

      Sil
    2. O halde hazır bugün cumartesi, sana yaşadığın yerde çivi gibi bir yürüyüş, sezen aksu pompalamaca ve kıyak bir içecek diledim şu an.

      kalbini acıtan her neyse, umarım yakın zamanda fıkra gibi anlatılacak bir meseleye dönüşür.

      Sil
    3. Yapacağım dediklerini, teşekkürler :) şimdi bile "of aman sen de ne salaksın kızım be!" dedirtecek bir fıkra gibi ama ben henüz gülebilecek halde değilim. olunca güleriz beraber umarım :)

      Sil
  2. Başlık da güzel paylaşım da. Ne çok anlatacak, konuşacak şeyimiz var, Deep bir organizasyon da bizler için yapsa keşke çenemiz ağrıyana kadar konuşsak, dertleşsek, gülsek :)

    YanıtlaSil
  3. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yazdım yazdım vaaz geçtim der gibi oldu, ben de vazgeçtim :) Seni seviyoruuuum. Hayat ama böyle; iniş, çıkış. Ne kadar yükseğe çıkarsan, o kadar da dibe iniyorsun.. Dengeyi buldurtuyor bir şekilde inan..

      Sil
    2. Ben de seni çok seviyorum en sevdiğim ev sahibesi <3

      Sil
  4. ay aman kramp mı olmasın öyle şeyler :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ay bence de olmasın Deep'cim ama benim çocukluktan beri kabusum bu kramplar. Eskiden daha kötüydü haftada bir çığlık çığlığa uyanırdım gece uykudan krampla. Son yıllarda o kadar olmuyor, nadiren geliyor :)

      Sil
  5. Güçlüsün Mrs. Kedi, güçlü olduğunu biliyorum. Ama bu durum kalbinin kırılmasına engel değil. Kalbini kıran her kim, ya da her neyse sen onun da üstesinden geleceksin. O gece, ne olduysa, olanlar senin canını (bir süreliğine) sıksa da gücüne güç katacak. Unutma ki zaman bazen en iyi ilaçtır.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Mr.Kaplan çok teşekkürler :) Gittim anlattım derdimi, ne kadar kırıldığımı, neye kırıldığımı... Daha güçlü hissediyorum gerçekten. Üstüne gitmek lazım bazen hayatın, bazen de sessizce kabullenip kendi içimize dönmek... Duruma göre ikisi de iyileştiriyor insanı :)

      Sil
  6. Kramplar aniden ummadığın anda gelir, savunmasız yakalar insanı ama geçicidir. Hayat her zaman kramplara gebe, önemli olan onlara karşı savunma geliştirmek, çabuk atlatmaya çalışmak. ve umarım hemen atlatırsın.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kramp geçene kadar çok sancılı ama geçince çok büyük bir "oh" diyor insan :) sakin kalıp geçmesini beklemek lazım.

      Sil

Hayat, sen bambaşka planlar yaparken başına gelenlermiş gerçekten...

Bu akşam bir elimde kitabım, bir elimde sıcak çikolata ile tam kendi kendime "Huzur bu işte" derken telefon çaldı ve kardeşim ağla...