Ahım yerde kalmasın!

Belirsizlikten, düşünmekten ama işin içinden çıkamamaktan, her sene türlü saçmalıklarla uğraşmaktan çok yoruldum. Biaz derdimi anlatıp rahatlamaya ihtiyacım var.

İşten anlamayan bir müdür yüzünden 3 yıl önce durduk yere norm fazlası oldum okulumda. 3 yıldır doğum iznine ayrılan öğretmenler sayesinde öyle böyle kaldım okulda. Bu yıl bir öğretmen gitti ama sınıf sayısı da azaldı. Yine fazlayım ama bu yılı atlatırım, seneye de bir öğretmen daha gidecek zaten diye avutuyordum kendimi. AMA Mevcut derslerin bize bile yetmediği okulumuza son dakika havadan norm kadro açılıp başka bir öğretmen daha atanmış. Hesapta eş durumu ile il merkezine gidecekmiş ama gidemedi.

Şu an yine norm fazlasıyım ve artık bıktım bu belirsizlikten. Hepimiz kendimiz için iyisini istiyoruz tamam biliyorum da bu kadar da olmaz ki! Kendi çıkarımız uğruna bir şeyler yaparken başkalarının hakkını gasp etmeyelim lütfen!

Kanser geçirmiş, 6 ayda bir kontrole giden kadınım, 2. sınıfa giden ve okullar kademeli açılırsa ne olacağını bilmediğim bir çocuğum var. Kendi derdim bana yetiyordu zaten. Ah etmek istemiyorum ama bana bu stresi yaşatanlara da hakkım helal olmasın!