Hayat ve Hayati Kaptan - 4. Bölüm

Hayat ile Rıfat'ın bakkalda karşılaşmalarının üzerinden çok geçmeden bir gün Hayat'ın kapısı çalındı. Gelen Rıfat'tı.

- Hayat, hadi hemen hazırlan, akşama yemeğe davetliyiz.

- İlahi Rıfat, sen ve senin şu şakaların...

- Hayır, şaka yapmıyorum bu kez! Kaptan Hayati Bey'le ahbap olduk, beni akşam evlerine yemeğe davet ettiler. Eşi Yasemin Hanım, "Rıfat Bey dilerse bir arkadaşını da getirsin" demiş. Rasim Amca'yla konuşurken aklımıza sen geldin. Hem zaten daha önce seni de davet etmiş Yasemin Hanım, Rasim Amca öyle söyledi.

Bu durum Hayat'ın hiç hoşuna gitmemişti.

- Böyle emrivaki olur mu hiç? Olmaz, ben gelmeyeyim Rıfat.

- Hadi ama Hayat! Beni yalnız mı bırakacaksın? Hem Yasemin Hanım'a da ayıp olur tüm akşam bizim sıkıcı muhabbetimizi mi dinleyecek kadın sofrada? Kaç yıllık arkadaşız, kırma beni!

- Peki. Akşam orada görüşürüz o zaman.

- Ben seni alırım, beraber gideriz.

- Peki öyle olsun.

Rıfat'ın gidişiyle Hayat istemeyerek de olsa aksam için hazırlanmaya başladı. İçindeki sıkıntı giderek artıyordu. Sebebini düşünmekten bilerek kaçındı. Birkaç saat sonra sözleştikleri gibi Hayat'ı almaya geldi Rıfat:

- Hadi ama Hayat! Gören de yemeğe değil cenazeye götürüyorum sanacak. Bu kadar surat asacaksan hiç gitmeyelim.

- Onu emrivaki yapmadan önce düşünmeliydin Rıfat. 

- Anlaşıldı bana güler yüz göstermeyeceksin ama n'apalım, Yasemin Hanım'ı görünce düzelirsin muhakkak. 

Hayat ve Rıfat gidecekleri yere vardıklarında Rıfat elinde bir buket çiçek ile kapıyı çalarken Hayat derin bir nefes aldı. Kapıyı Yasemin Hanım açtı.

- Hoşgeldiniz.

- Hoşbulduk Yasemin Hanım. Çiçekler sizin yanınızda soluk kaldı ama...

- Aman efendim! Ne kadar incesiniz, çok teşekkürler. Buyrun lütfen, sofra hazır sizi bekliyorduk.

Hayat ve Rıfat yemek odasına girdiklerinde Hayati Kaptan'ın şaşkınlığı yüzünden okunuyordu. Yasemin Hanım:

- Hayati, bak Rıfat Bey ve Hayat Hanım tanışıyorlarmış. Ne güzel oldu, ben de Hayat Hanım'ı bize davet etmiştim geçtiğimiz günlerde.

- Öyle mi? Ne iyi olmuş o zaman. Tekrardan hoş geldiniz.

- Hoş bulduk. Biz Hayat'la ortaokul ve liseyi birlikte okuduk. Tabi o bir edebiyat sevdalısı, ben iflah olmaz bir matematikçiyim.

- Demek arkadaşlığınız eskiye dayanıyor. Ne güzel yıllardır kopmamışsınız.

- Evet Yasemin Hanım, biz Rıfat'ın da dediği gibi okul arkadaşıyız. Rıfat liseden sonra yurt dışına gitmiş olsa da yazları hep adaya dönerdi. Ama son birkaç yıldır gelmiyordu. Doğrusu ben de sebebini sormak için fırsat arıyordum.

- Belki de gönlünü yabancı bir hanıma kaptırmıştır. Ne dersiniz Rıfat Bey?

- Hayati Beyciğim, keşke öyle olsaydı. İşin aslı gönlümü birine kaptırdığım için gelmediğim doğru ama hiç yabancı değil o hanım.

Rıfat bu cümleleri söylerken yarı muzip gülümsemesi ile Hayat'a bakıyordu. Hayati Bey bir soruyu sorduğuna ancak bu kadar pişman olabilirdi. Rıfat ile Hayat'ı ilk andan beri birbirlerine çok yakıştıran Yasemin Hanım söze girerek:

- Eh geçmişi bir kenara bırakalım o zaman. Şimdi burada olduğunuza göre neler yapmayı planlıyorsunuz Rıfat Bey? Ne kadar kalacaksınız Türkiye'de?

- Aslında uzunca bir süre burada kalmayı planlıyorum Yasemin Hanım. Çalıştığım şirket İstanbul'daki bir şirket ile ortaklık aşamasında. Ben de bu ortaklığın sorunsuzca gerçekleşmesinden ve devamında yürütülecek bazı projelerden sorumluyum.

*Şarkı: Sevmekten Kim Usanır - Nev