Perşembe, Ekim 17, 2019

Ey Sevgili!

Seninle ben bir elmanın iki yarısı...

Mavi beyaz bir Ege tavernasındayız. Saçlarım uçuşuyor rüzgarda, tam da senin sevdiğin gibi. Benim üzerimde bembeyaz keten bir elbise, senin üzerinde bej rengi keten salaş bir takım.

Tüm masalarda kurulmuş çilingir sofraları. Neşeyle gülümseyen erkekler, kahkahalarıyla müstesna kadınlar... Altına yerleştiğimiz koca çınarın dallarında renk renk ışıklar.

Fonda Fevgo'yu söylüyor Orfeas Pifidis


Ve biz sevgili dans ediyoruz seninle. Ayaklarımız yere değmiyor. Kelebekler sığmamış, taşmış içimizden. Yıllara inat sil baştan demişiz hayata!

Olur mu? Neden olmasın!

Çok sevgili eşime ithafen yazdım. Burayı okumaz diye kulağına fısıldadım bu hayali :D Sıra onda, o da bana seveceğim bir öykü yazacak. Çok güzel yazıyor ama hikayelerinin sonu beni hep gıcık ediyor. Bakalım bu kez etmeyecek diye umut ediyorum :)


4 yorum:

  1. Masalar, sandalyeler mavi beyaz. Önünüzde türlü akdeniz mezeleri. Yan masaların birinde içtiği ouzo lardan çakırkeyf bir çift. Neşeyle kadehini kaldırıyor başının üstünde, çılgınca attığı "Yasu!" narasını karşılıksız bırakmıyor hiç kimse, rakı kadehlerini kaldırıp cevap veriyorlar suyun öte tarafına "Şerefe!"

    Kıymetli eşinizin öyküsünü bekliyoruz:))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de bekliyorum heyecanla! Paylaşırım umarım en kısa zamanda :)

      Sil
  2. oh tam ege akdeniz havası :) ay dünkü şiir seslendirmesini dinlesen yaa benim biloktaaa kikiriki :)

    YanıtlaSil

Hayat, sen bambaşka planlar yaparken başına gelenlermiş gerçekten...

Bu akşam bir elimde kitabım, bir elimde sıcak çikolata ile tam kendi kendime "Huzur bu işte" derken telefon çaldı ve kardeşim ağla...