1) Sadece Ben
2) Anne (Arya, Kağan, hatta bazen Evrim için bile)
3) Eş
4) Öğretmen
Bir süre önce "Sadece Ben" modunda geçirdiğim süre yetmediği için arızalanmış, tüm modları askıya almıştım. Sadece "Ben olmak" istiyorum diye kendimi ordan oraya vuruyordum. Yanıma yanaşanı da gözüm görmüyordu, uzaklaşanı da. Tek derdim "Ben olmak"tı. Ama kim olduğumu da, nasıl "ben" olacağımı da bilmiyordum. Sadece şikayet edip esip gürlüyordum ama arkası boştu. Ne istiyorsun diye sorsalar verecek cevabım da yoktu sanki. İşte klasik şeyler: daha çok okumak, daha çok gezmek, dünyayı görmek, kendime vakit ayırmak, yazmak... Bla Bla blah... Sonra eşim bir gün "Ne istiyorsan yap! Yeter ki sızlanıp ağlanma artık!" diyerek isyan etti.
Peki ne istiyorum? Gerçekten elimde fırsat olsa neyi değiştireceğim? Kendi başıma vakit geçirmek, arabaya binip saatlerce sürmek, sağa çekip gün batımını izlemek, arkadaşlarımla vakit geçirmek, yazmak, hayal kurmak... "Anne" olmamak, "eş" olmamak, "öğretmen" olmamak... Sadece "BEN" olmak işte! Anlattım hepsini eşime.
Ben olmak için ne gerekiyorsa yapıyorum bir süredir. İyi geliyor. İstediğim kadar ben olunca diğer modları açıp kapatmak da kolaylaşıyor. Bu haftasonuna ben olarak başladım, eş olarak devam ettim, anne moduna geçip Arya'ya kakaolu kek, bize ıspanaklı yalancı börek derken rekorlara koşarak kapatıyorum :)) Hatta arada 2-3 saatliğine evden kaçıp tek başıma kahve, araba, sahil keyfi bile yaptım ki nasıl iyi geldi anlatamam :) Yarın sabah itibariyle de öğretmen modundan devam edeceğim.
Kısacası demem o ki her şey "Ben olmak"la başlıyor. İnsan kendi olup nefes aldıkça başkaları için de nefes olabiliyor. Ama "Ben olmak" o kadar kolay değil. Kim olduğunuz, kim olmak istediğiniz, olmak istediğiniz kişi ile olmak zorunda olduğunuz kişinin çıkar çatışmaları... Sorular çok, çözmek zor. Öyle hadi deyince olmuyor yani. Ama denemeye değer :)
son paragraf ve dipnottaki çatışmalar :) hadi o zaman başarılar :) kim tutar seniii. o zaman berabere gider bu savaş hihi :)
YanıtlaSilŞimdilik berabereyiz. Önümüzdeki hafta belli olacak sıradaki "round"u kimin aldığı :)))
Silhadi şampiyon yaparsın, hadi rocky, hihi :)
SilDurgun, dalgasız, tek bir renk ve yapıdaki deniz olmak.. Tanrım. Korkutucu. Neydi o kitap.. Dead Sea (Tim Curran).
YanıtlaSilGülriz Sururi otobiyografisinin 3. ve son kitabı "Zefiros"ta, belki tam senin aradığın cevabı veriyor: "mutluluğu, zor olanı başarmakta buldum" diyor. Çok ilginç bir hayat, çok çizgi dışı ve samimi. Okumadıysan tavsiye ederim.
Bir okuyabilsem tekrar... Elime alamıyorum kitap. Aldığım güne dek listeliyorum kitapları, bunu da ekledim listeye :)
SilKorkma hayattan Mrs. Kedi:) Korkarsan üzerine gelir. Korkmuyorum senden hayat! de çünkü senin bütün oyunlarını biliyorum artık. Seni tanıdım ve kabul ettim. Kötülüklerini sabırla karşılayacağım, güzelliklerini zirvede yaşayacağım. Hayat korksun senden, çünkü o senin ne yapacağını bilmiyor:))
YanıtlaSilGülümsedim sayenizde Mr. Kaplan :)
SilKorkunun ecele faydası yok zaten. Haklısınız korkmamak lazım Hayat'tan. Ne yapacağımı ben bile bilmiyorken onun bilmesi mümkün değil zaten di mi :)))
Ne güzel anlatıp ne güzel sorgulamışsın. Dediğin gibi tüm modların temeli benim. Ben oldukça daha iyi oluyor diğer modlar. Ama işte ben de bazen tam senin dediğin gibi ben olmaktan bile boğuluyor, yoruluyorum. Bir de "hiç" modu mu açsak acaba kendimize? Böyle sert bir yere uzanıp ayaklarımızı da duvara diksek, boş boş tavana baksak, düşünmesek, hiç olsak, dinlensek ve sonra yeniden sil baştan ben olsak ve diğer modlara da yetse enerjimiz. Bak bu yüzden seviyorum yazmayı, anlatmayı, yorumları... Tek başıma aklıma gelmeyen şeyler karşılıklı sohbet ederken geliyor bazen :) Sıfırlanmak için hiç olalım, zaman gibi esip, su gibi akalım. Birkaç gündür yazıp çizerken aklıma hep yoga geliyor. Sanırım bu hiçlikten su gibi olma yolu benim için yogadan geçecek, öyle hissediyorum :)
YanıtlaSilAynen şarj olmak gibi :) Ben de hiç ertelemeyeyim, bu gazla şimdi başlayayım yogaya. Uyku öncesi rahatlatıcı akışlardan biriyle kapatayım bu haftayı :)
YanıtlaSilyapılması gerekenler bizden beklenenler ve bizim yapmak istediklerimiz ile kısıtlı zamanın birbirine çarpışması ah yaa bu sanırım çoğumuzun sorunu. dengeyi bulmak lazım sanırım. bi de hep aynı şeyleri yapmak da yoruyor insanı arada bir değişiklik iyi hissettiriyor. ama bence sen bunu başarmışsın yaa :)
YanıtlaSilDengede tutmak çok zor cidden. Bir tepedeyim, bir yerde
Sil