Direniyorum.
Ama bazen gerçekten çok zor direnmek.
Doğru ne, yanlış ne? Ayırt etmek çok zor?
İnsanın delice istediği şeyler yanlış, doğru olanlar yetmiyorsa?
Doğru kime göre doğru? Yanlış neye göre yanlış?
O kadar çok soru var, cevaplar o kadar karmaşık ki... Felsefenin derinliklerine inesim de yok hiç. Sadece doğru olduğu varsayılana uymaya çalışıyorum ama her hücrem isyan ediyor. Her hücrem isyan ederken doğru olanı yapmak çok zor. Neden böyle olmak zorunda? Bazı günler daha da zor.
İçimde hiç bitmeyen bir münazara var. İki taraf da sebepleri, sonuçları, artıları, eksileri sıralıyor sürekli. Mantıklı olanı seçiyorum ama mantığım mutluluk getirmiyor. Mantıksızı seçeyim diyorum bu kez de içim el vermiyor. Birinden biri vazgeçsin artık. Tükendim içimdeki bitmek bilmez bu savaştan.
Çok yoruldum. Durmak istiyorum Duramıyorum. Koşmak istiyorum, koşamıyorum.
Sürekli aynı noktada buluyorum kendimi.
Ya dışındasındır çemberin, ya da içinde yer alacaksın..
YanıtlaSilEn sevdiğim şarkıdır. Tam bizlik.
Ben de çok severim bu şarkıyı <3 Ama gerçekten tükendim bu çemberde dolanıp durmaktan, kısılıp kalmaktan :(
SilBir şeyler oluyor.. olurken bir yerlere değiyor doğa kanunu. Değen yer ya acır, ya tebessüm ettirir, hissettirir ya da hissiz olur insan.
YanıtlaSilFarkında mısın, fazlasıyla yüksek algıdasın. Bak şarkıda da diyor, "kalbine güven". Sana güveniyorum, bana umut veriyorsun ve bunu bilmeden yapıyorsun. İşte şimdi söylüyorum. Tükenmedin, sonsuz bir kaynaktasın. <3
Haklısın aslında tüken(e)medim. Bir türlü tükenemiyorum! Sonsuz döngüdeyim, bitip bitip tekrar başlıyorum. Kalbimi de beynimi de susturmak istiyorum şu sıralar. Geçecek yine. Geçiyor her defasında.
SilBelki de kabullenmek gerekiyor bazı gerçekleri. Kabullenmek teslimiyet değil bence. Gerçeği görebilmek. Doğru ya da yanlışın önemi yok. Çünkü toplumun ortaya koyduğu genel kurallardan başka bir şey değil bu doğrular ve yanlışlar. Herkesin doğrusu yanlışı farklı aslında. Genel doğrular ve yanlışlar yaşamımızı belirliyor, daraltıyor, bu doğru. Lakin bu durumu değiştiremeyiz bireysel olarak. Yaşamın gerçeklerinden kaçamayız Mrs. Kedi. Dert etmeyip gülüp geçmek en iyisi...
YanıtlaSilBazen gülüp geçemiyorum Mr.Kaplan. 5 gün iyiysem 6.gün tükeniyorum. Tamam diyorum her seferinde kabul et gerçekleri Rüya! Senin gerçeğin bu! İyiye, güzele, şu ana, tam şimdiye, somut gerçeklere odaklan! Bir süre işe yarıyor sonra yine sil baştan... Sürekli aynı yerde buluyorum kendimi ve çok sıkıldım kendimi ikna etmeye çalışmaktan. İşin kötüsü ortada ciddi bir problem yok benden başka! Odanın ortasındaki fil bizzat benim ve kendimi görmezden gelmeye çalışıyorum mütemadiyen :( Hafıza kaybına ihtiyacım var sanırım. Ancak o zaman aynı şeyleri düşünüp durmaktan kurtulabilirim gibi geliyor. Merak etmeyin, bir-iki güne düzelir, yine kendimi kandırıp devam ederim her şey yolundaymış gibi Mr.Kaplan :)
SilKendimi hayatla oyalıyorum kediciğim. Oynuyorum rolümü. Düşünmeye başladığım an hemen ya elimi ya aklımı tutan bir işle uğraşıyorum. Müzik dinlemiyorum o zamanlar :) Güzel bir roman okuyorum, sevdiğim biriyle (senle) mesajlaşıyorum; yani “distraction is bliss”
YanıtlaSilDalgalar işte, üste çık alta bat zorsa da zor ama neyse ki değişiyor, hiç bir şey aynı kalmıyor, bazen çarşaf gibi sakin, keyfini çıkart. Hava yine bozduğunda yine dayan.... Öyle bir döngü işte.... Hayat.
Remember; its just that.. some people are better in pretending.
SilTam dediğin gibi candan ötem. Zaten ne zaman batsam dalgaların altına yakalayıp çıkarıyorsun, illa ki güldürüyorsun beni :)
Silİnsan olmanın beter ikilemi...
YanıtlaSilKesinlikle!
Siluğraş bakalım hayatla sen seviyon kendini yormayı :)
YanıtlaSilElimde olsa kendimle hiç muhattap olmam ama elde değil :D
Sil