Son bir hafta on gündür acıkmadan bi'şey yememeye ve tatlı tüketmemeye dikkat ediyorum çünkü sivilcelerimi kurutmak için kullandığım ilaç yüzünden değerlerim yükselmiş; doktor beslenmeme dikkat etmem gerektiğini söyledi. Hâl böyle olunca sağlıklı şeyler yemeye ve az yemeye özen gösteriyorum. Şaşırtıcı ama pek de zorlanmıyorum :)
Spor ve diet yapmadığım hâlde sadece azıcık dikkat ederek kısa sürede 66.7'den 65'e düştüm. Bu arada fark ettim ki ben hep stresten, sinirden, sıkıntıdan acıkıyormuşum. Çünkü şu an çok daha az yiyerek çok daha az acıkıyorum. Aklıma kolay kolay yiyecek, abur cubur, tatlı gelmiyor. Gelse bile açlık hissetmediğim için ille de yemeliyim diye kıvranmıyorum.
Önceden sabah kahvaltı ettiğim halde öğle arasına kadar zor dayanıyordum. Karnımda kepçeyle kazı çalışması yapılıyordu sanki :))) Şimdi öğle arası bile tam acıkmış olmuyorum. Okuldan eve gelince yine acıkırdım, o da bitti. Akşam bile çok acıkmış olmuyorum artık.
Günde 5-6 kez - sonuncusu yatmadan hemen önce ve mümkünse tatlı olarak - bir şeyler yerken şimdi günde 3 kez yiyorum. Yediklerim de şöyle:
Sabah:
- 1 haşlanmış yumurta ya da tavada çırpılmış yumurta (omlet değil :)
- 1 muz
- Bir parça peynir
- 2 siyah zeytin
- 2 ceviz
- Ev yapımı çorba ya da ton balıklı salata
- Çorba ya da ev yemeği
- Çiğ kuruyemiş
- Hurma
- Yoğurt
Muhtemelen listenizde ki yiyecekler tok tutuyordur ve açlık hissi eskisi kadar olmuyordur herhalde:) Ya da sağlık konusu gündeme gelince psikolojik olarak bu durum gerçekleşiyor da olabilir:)
YanıtlaSilYediklerim önceden de böyleydi :) Yani sadece arada yediklerimi ve tatlıyı kestim. Fark ettim ki aslında ihtiyacım da yokmuş fazladan yediğim o şeylere :)
SilBende de aynen bu şekilde oluyor. Az yedikçe ve ekmek yemedikçe acıkmadığımı fark ettim. Beyaz ekmek çok acıktırıyor :(
YanıtlaSilBen çocukken bile ekmek sevmezdim. Sadece dış kabuklarını yiyip içini anneme verirdim hep :) Yıllardır sadece tam buğday ekmek giriyor evimize. Onu da arada bir kahvaltıda yerim menemen varsa, bir de bazen çorbaya atarım birkaç parça ekmek o kadar :)
SilE sabırlar ve kolaylıklar diliyorum o halde...
YanıtlaSilBen de biraz tatlıdan uzaklaşabilsem. :-(
Çok teşekkürler :) Bazen kendiliğinden oluyor böyle şeyler :)
SilInsanın yedikçe yiyesi geliyor ve bu kesinlikle açlık değil. Ben de sabahın köründe kahvaltı yapmadan güne başlayamazdım. Şimdi öğlen on ikiye kadar aç kalabildiğimi, üstelik o arada spor yapıp koşturabildiğimi öğrendim. Bir de karbonhidrat yememek çok iyi geliyor. Ki bu sıralar yiyorum yine açlık hissim tavan yapmaya başladı.
YanıtlaSilBence de ne kadar karbonhidrat tüketirse o kadar çabuk ve o kadar çok açlık hissediyor insan. Kahvaltıdan önce yarım muz yiyip yürümek ya da koşmak çok iyi hissettiriyor ama hafta içi pek mümkün değil. Yağmurlar biterse hafta sonu koşullarına başlayayım diyorum ben de ama bakalım :)
Sil"Ne yersek oyuz" diye bir söz vardır, sonuna kadar katıldığım bir cümledir. Kendinden ya da sağlığından şikayet eden önce yediklerini bir döküme edip bakacak, eminim ki çözüme böyle ulaşmak mümkün. :) Şifa olsun canım.
YanıtlaSilKesinlikle ne yersek oyuz sözüne katılıyorum. Yediklerimize dikkat etsek bir sürü şikayetimizden kurtuluruz da işte bazı zararlı şeylerin tadı da çok iyi ya :D
Silsütlü tatlılar dahil olsun rejime :)
YanıtlaSilÇikolata yiyorum arada, bir de soğuk baklava :D Zaten rejim değil, gereksiz yememek :)
SilAçlığın sinir stresle çok ilgisi var, evden çalışmak beni sinir topu yaptığı için kovayla yesem doymuyorum sanki.
YanıtlaSilBellerim de bellerim ahh ince bellerim diye ağlayasım var.
Neyse önümüz ramazan diyet yapamıyorum, ibadet yapacağım. Gitsin kilolar. :)
"Stress eating" ya da "emotional eating" diyorlar böyle sinirden, stresten ya da üzüntüden yemek yeme haline ve en zararlısı da bu işte. Acıkınca yemek ve doyunca durmak çok önemli. Bunu yapabilsek bir süre sonra vücudumuz kendi dengesini bulur bence ama aç olmasak da yiyince birikiyor fazlalıklar maalesef.
Sil