Cuma, Mart 11, 2022

Şaşırtıcı ama Gerçek

Son bir hafta on gündür acıkmadan bi'şey yememeye ve tatlı tüketmemeye dikkat ediyorum çünkü sivilcelerimi kurutmak için kullandığım ilaç yüzünden değerlerim yükselmiş; doktor beslenmeme dikkat etmem gerektiğini söyledi. Hâl böyle olunca sağlıklı şeyler yemeye ve az yemeye özen gösteriyorum. Şaşırtıcı ama pek de zorlanmıyorum :) 

Spor ve diet yapmadığım hâlde sadece azıcık dikkat ederek kısa sürede 66.7'den 65'e düştüm. Bu arada fark ettim ki ben hep stresten, sinirden, sıkıntıdan acıkıyormuşum. Çünkü şu an çok daha az yiyerek çok daha az acıkıyorum. Aklıma kolay kolay yiyecek, abur cubur, tatlı gelmiyor. Gelse bile açlık hissetmediğim için ille de yemeliyim diye kıvranmıyorum.

Önceden sabah kahvaltı ettiğim halde öğle arasına kadar zor dayanıyordum. Karnımda kepçeyle kazı çalışması yapılıyordu sanki :))) Şimdi öğle arası bile tam acıkmış olmuyorum. Okuldan eve gelince yine acıkırdım, o da bitti. Akşam bile çok acıkmış olmuyorum artık. 

Günde 5-6 kez - sonuncusu yatmadan hemen önce ve mümkünse tatlı olarak - bir şeyler yerken şimdi günde 3 kez yiyorum. Yediklerim de şöyle:

Sabah:

  • 1 haşlanmış yumurta ya da tavada çırpılmış yumurta (omlet değil :) 
  • 1 muz
  • Bir parça peynir 
  • 2 siyah zeytin
  • 2 ceviz

Öğle:

  • Ev yapımı çorba ya da ton balıklı salata

Akşam:

  • Çorba ya da ev yemeği 

Arada olur da mutfağa uğrarsam:

  • Çiğ kuruyemiş
  • Hurma
  • Yoğurt 

İçecek konusuna gelince, kola vb gazlı içecekleri yıllar önce Arya'ya hamileyken bırakmıştım zaten. Genellikle ya ayran içerim ya da çok nadiren ice-tea. Bir de arada sırada yeşil çay içiyorum. Haftada bir iki kez ya bira ya şarap içiyorum, onu da atlamayayım :D Bir ara gün aşırı içiyordum ama artık pek canım çekmiyor. 

Tüm bu yazdıklarıma bakınca, mutfakla ilişkimin ruh halimle ters orantılı olduğunu görmek zor değil. Kendimi iyi hissettikçe, hayattan keyif alıp "doydukça", mutfakla ilişkim "ihtiyacım kadar" seviyesine geldi :) Önceden çoğunlukla sadece iyi hissetmek için yediğimi bilsem de şimdi karnımdaki kazınma hissinin bir kısmının da aslında gerçek açlık olmayabileceğini düşünüyorum. Artık aklıma bir şey düşünce daha tam farkına bile varmadan "Henüz aç değilim, yememe gerek yok" deyip işime devam ediyorum ki bu benim için baya hayret verici bir gelişme :D

Bakalım, umarım böyle devam eder :) 


Konuyla çok alakasız olan bu videoyu neden eklediğime gelirsek, biz Evrim'le Hercule Poirot* hayranıyız :) David Suchet'in tam 25 yıl boyunca hayat verdiği karakteri kendi sesiyle anlattığı bu video bence çok etkileyici. Böyle bir köşede dursun :) 

*Söylemesi biraz zor olan bu isim tam olarak - Herqul Puaro - şeklinde telaffuz ediliyor :D


14 yorum:

  1. Muhtemelen listenizde ki yiyecekler tok tutuyordur ve açlık hissi eskisi kadar olmuyordur herhalde:) Ya da sağlık konusu gündeme gelince psikolojik olarak bu durum gerçekleşiyor da olabilir:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yediklerim önceden de böyleydi :) Yani sadece arada yediklerimi ve tatlıyı kestim. Fark ettim ki aslında ihtiyacım da yokmuş fazladan yediğim o şeylere :)

      Sil
  2. Bende de aynen bu şekilde oluyor. Az yedikçe ve ekmek yemedikçe acıkmadığımı fark ettim. Beyaz ekmek çok acıktırıyor :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben çocukken bile ekmek sevmezdim. Sadece dış kabuklarını yiyip içini anneme verirdim hep :) Yıllardır sadece tam buğday ekmek giriyor evimize. Onu da arada bir kahvaltıda yerim menemen varsa, bir de bazen çorbaya atarım birkaç parça ekmek o kadar :)

      Sil
  3. E sabırlar ve kolaylıklar diliyorum o halde...
    Ben de biraz tatlıdan uzaklaşabilsem. :-(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler :) Bazen kendiliğinden oluyor böyle şeyler :)

      Sil
  4. Insanın yedikçe yiyesi geliyor ve bu kesinlikle açlık değil. Ben de sabahın köründe kahvaltı yapmadan güne başlayamazdım. Şimdi öğlen on ikiye kadar aç kalabildiğimi, üstelik o arada spor yapıp koşturabildiğimi öğrendim. Bir de karbonhidrat yememek çok iyi geliyor. Ki bu sıralar yiyorum yine açlık hissim tavan yapmaya başladı.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bence de ne kadar karbonhidrat tüketirse o kadar çabuk ve o kadar çok açlık hissediyor insan. Kahvaltıdan önce yarım muz yiyip yürümek ya da koşmak çok iyi hissettiriyor ama hafta içi pek mümkün değil. Yağmurlar biterse hafta sonu koşullarına başlayayım diyorum ben de ama bakalım :)

      Sil
  5. "Ne yersek oyuz" diye bir söz vardır, sonuna kadar katıldığım bir cümledir. Kendinden ya da sağlığından şikayet eden önce yediklerini bir döküme edip bakacak, eminim ki çözüme böyle ulaşmak mümkün. :) Şifa olsun canım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle ne yersek oyuz sözüne katılıyorum. Yediklerimize dikkat etsek bir sürü şikayetimizden kurtuluruz da işte bazı zararlı şeylerin tadı da çok iyi ya :D

      Sil
  6. sütlü tatlılar dahil olsun rejime :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çikolata yiyorum arada, bir de soğuk baklava :D Zaten rejim değil, gereksiz yememek :)

      Sil
  7. Açlığın sinir stresle çok ilgisi var, evden çalışmak beni sinir topu yaptığı için kovayla yesem doymuyorum sanki.
    Bellerim de bellerim ahh ince bellerim diye ağlayasım var.
    Neyse önümüz ramazan diyet yapamıyorum, ibadet yapacağım. Gitsin kilolar. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. "Stress eating" ya da "emotional eating" diyorlar böyle sinirden, stresten ya da üzüntüden yemek yeme haline ve en zararlısı da bu işte. Acıkınca yemek ve doyunca durmak çok önemli. Bunu yapabilsek bir süre sonra vücudumuz kendi dengesini bulur bence ama aç olmasak da yiyince birikiyor fazlalıklar maalesef.

      Sil

Sakin Kalabilmek

Bir süre önce olana bitene sinirlenmenin çok manasız olduğunu kabullenmiş ve olan biten şeyler karşısında sakinliğimi korumanın daha mantıkl...