Dalgalar...

Dalga dalga gelir hayat bazen. Üst üste çarpar, yerden yere vurur. Savaşmak faydasız olur. Ben bu kez savaşmak yerine akıntıya kapılmayı, dalgayla bir olmayı; nefesimi, enerjimi boşa harcamak yerine sonrası için saklamayı deniyorum. Nereye götürmek istiyorsa oraya götürsün, yerden yere vurup kıyıya bıraksın dalgalar beni. Bakarsın sörf yapmayı öğrenirim arada :D

Yıllardır kendi kendime sorup duruyorum: "Hayat bu mu? Bu kadar mı? Her şey bundan ibaret mi?". Cevabım hep aynıydı: "Hayır olamaz, olmamalı!".  Ama son günlerde cevabı değiştirdim: "Evet, hayat bu, bu kadar! Daha ne olsun?"

Yeryüzündeki tüm insanlar doğuyor, yaşıyor, ölüyor. Başı aynı, sonu aynı. Yaşarken ne yaparsak yapalım hikayenin sonu değişmeyecek. O zaman elimdeki kısıtlı zamanı yani hayatı hayıflanarak ya da isyan ederek harcamak istemiyorum. Onun yerine dünyanın, hayatımın güzel yanlarına odaklanmayı seçiyorum. 

Eşimle 2005'in son günü tanıştık ve 2006 yılının ilk sabahına sevgili olarak günaydın dedik. Tam 15 senedir birlikteyiz. Aynı kitapları, aynı dizileri, aynı filmleri, aynı oyunları seviyoruz. Birbirimizden çok başka filmleri, çok başka dizileri, çok başka kitapları, alakasız oyunları da seviyoruz. Birbirimize çok benziyoruz, birbirimize hiç benzemiyoruz. Birlikte eğleniyoruz, sohbet ediyoruz; ayrı ayrı da eğleniyoruz, arkadaşlarımızla sohbet ediyoruz, başka planlar yapıyoruz. Birbirimizi hep destekleyip ilham veriyoruz. İkimizde yazıyoruz, o buna ek olarak çizebiliyor da :) 

Tekrar dünyaya gelsek ve evlenmek kaçınılmaz olsa yine Evrim'le evlenmek isterim çünkü onunlayken bile evlilik zorsa başka biriyle imkansız. Adam 15 yıldır beni, bana rağmen hiç vazgeçmeden seviyor! Ben de onu kısıtlı sevme becerime rağmen kendimden vazgeçecek kadar seviyorum. 

Kızımız var, Arya :) 7,5 yıldır hayatımızda. İyi ki diyoruz, keşke diyoruz; çok seviyoruz, çok kızıyoruz; birlikte çok eğleniyoruz, saçımızı başımızı da yolluyoruz çok. Çok zorlanıyoruz, bazen de ne kadar kolay olduğuna şaşırıyoruz. Hep uçlardayız :)))) 

Yeşile ve maviye yakınız. Güneş olunca ister dağ tepe doğaya dalıyorum, ister evdekileri de önüme katıp sahile iniyorum. Bir elimi yeşile, ağaca, toprağa; bir elimi maviye, denize, göğe uzatıyorum. 

Mesleğim var, 5.yılımı doldurdum ki benim için bu da başlı başına bir mucize :P Liseden başlayarak yaptığım ve sıkılınca çat diye bıraktığım işleri alt alta yazsam kariyer günlerinde tek başıma en az 10 kişilik meslek tanıtımı yaparım :)))) 

Ailemiz var, arkadaşlarımız, dostlarımız. Sağlıklıyız. Daha ne olsun? Hayat bu! Bu kadar! Yetinmeyi öğreniyorum. Dalgalara yenilmiyorum, tam ortasına dalıp en büyük dalgayla ayağa kalkıp dalganın sırtında süzülmeyi planlıyorum :) 

Dipnot: Büyük konuşmak istemiyorum. Artık yıkamaz beni dalgalar demiyorum. Hatta tersine yerden yere vurulmayı göze alıyorum ama inat ettim öğreneceğim ben bu dalgalarla dans etmeyi, sörf yapmayı :)