Doğum Günü Çocuğu (?!?!?)

Bugün doğum günüm benim! Dolu dolu 33 oldum!

Hiç büyümüş gibi hissetmiyorum kendimi. Aksine aklı hiç tanımadığı bir dünyada sürekli karışan, yeni şeyler görmeye, yeni şeyler öğrenmeye aç bir çocuk gibi hissediyorum. Evet tabi ki eskisi gibi değil bir çok şey. Mesela sabahlara kadar coşup eğlenemez bedenim ya da karda kışta sokaklara çıkıp gezemem aynı umursamazlık ve enerjiyle. Ama işte isteklerimden bir nebze vazgeçmiş de değilim. Hâlâ aynı hatalara düşmeye meyilliyim, hâlâ asiyim, hâlâ fevri, hâlâ inatçı 😁

33 demeyi sevdim de 33 olmayı pek anlayamadım. Yirmilerin sonunu da anlayamamıştım. Epeyce bir zaman 23-24 yaşımda takılı kalmıştı aklım, yaşımı soranlara 23-24 diyor sonra da pardon ya 28/29 oldum ben diyordum 🙈🙈🙈 şimdi 33 yaşımdayım diyorum rahatlıkla ama aklım hâlâ 18-19larımda. Garip bir Benjamin Button sendromuna yakalanmış gibiyim. Bedenim, yaşım ilerliyor da zihnim çocuklaşıyor gitgide sanki 🙄 Büyüdükçe küçülüyormuşum gibi geliyor bazen ama şikayetçi de değilim. Tanıyorum kendimi, biliyorum huyumu suyumu, artımı eksimi 🙂 kendimle inatlaşmıyorum, kendimle savaşmıyorum eskisi gibi. Evet hâlâ asiyim, hâlâ başıma buyruk, hâlâ inatçı ama zarar vermekten kaçınıyorum eski benin aksine. Yani yıkıcı değil de daha kendi halimde, daha yapıcı olmaya çabalıyorum. Her şeyi yeni öğrenen çocuklar gibi, hayatla mücadele etmenin daha barışçıl yollarını öğrenmeye çalışıyorum. İlkinde de fena iş çıkarmamıştım ama bu kez daha az kalp kırmayı hedefliyorum 🙂 Yolun yarısına 2 kala hem çocuklaşıp hem büyümeyi hayal ediyorum. Napalım biraz delilik var serde ama böyle de idare ediyor ailem, arkadaşlarım, sevdiklerim, sevenlerim, 🥰

Doğumgünümü kutladığınız için hepinize çok teşekkürler. İyi ki doğmuşum, iyi ben olmuşum, iyi ki beni böyle seven, böyle kabul eden, beni iyileştiren kocaman gepgeniş bir ailem var 🥰