Pazar, Eylül 01, 2019

Eylül Akşamı

Eylül'ün başı, yazın sonu...

Bir ilkbahar akşamı kesişen yolları, bir sonbahar akşamında hatırlıyorum şimdi.
"İlk" baharda geç kalınca "son" baharda hüzün sarıyor insanı.

Sararmış yapraklar düşüyor aklıma Eylül'ün bahsi geçince. Ama henüz erken.
Güneş hâlâ sıcacık, deniz hâlâ masmavi...

Bu kez hüznü de Eylül'ü de severek karşılıyorum. Sarıp sarmalıyor kalbimi güneşin son sıcaklığı, denizin tatlı mavisi, sonbaharın hüznü, gecenin melankolisi...

Ne çok şiir, ne çok şarkı varmış Eylül'e yazılan... Ben en çok "Eylül Akşamı"nı seviyorum aralarında.




*Nedense Teoman'ı pek sevemem ben. Ama bazı şarkıları iyi söylediği gerçeğini de inkar edemem.

10 yorum:

  1. Eylül ayı hepimizin duygularına bir şekilde etki etmiş. Çok ama çok güzel bir şarkı, harika seçim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. teşekkürler :)
      umarım bu Eylül güzellikleriyle en unutulmaz eylüllerden biri olur hepimiz için.

      Sil
  2. mevsim değişimine ihtiyacım var ama eylül, eylül gibi değil ki.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yorumunuzu cevapsız bırakmışım, kusuruma bakmayın lütfen. Umarım önümüzdeki Eylül, Eylül gibi olur; okullar açılır ve hayat normale döner.

      Sil
  3. Pilli Bebek'ten Eylül Akşamı'nı çok severim ben de. Hatta bu aralar her eylül tarihini attığımda istemsiz mırıldanırken buluyorum kendimi. :)
    Deep'ten görüp geldim, takipteyim artık. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. şarkıyı hiç duymamışım :o ilk kez dinledim, güzelmiş. teşekkürler :)

      Sil
  4. Sonbaharın başlangıcıdır Eylül.. Beni de biraz hüzünlü hissettiren bir ay olsa da sonbahar için seviyorum Eylül ayını. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. çok acayip geçiyor bu sene Eylül benim için. bir seviyorum, bir sövüyorum. bakalım bittiğinde hangi taraf ağır basacak :)

      Sil
  5. genel olarak sanıyorum sen yazarken hüzünlü yazıyon, biraz gizemli, azcık karanlık gibi :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bazen daha da hüzünlü, daha da karanlık sanırım.

      Sil

Hayat, sen bambaşka planlar yaparken başına gelenlermiş gerçekten...

Bu akşam bir elimde kitabım, bir elimde sıcak çikolata ile tam kendi kendime "Huzur bu işte" derken telefon çaldı ve kardeşim ağla...